değişimi reddetmek

yerinde saymayı tercih etmek.

pek mümkün değil. kişi, fark edebilği alanlarda değişime direnmeye çalışsa da kaçamaz.

konforu terk etmeyi reddetmektir aslında. çünkü insanın yaşadığı yer zindan bile olsa oraya alıştığı için orayı konfor alanı sayar. bildiğimiz her şey bilmediğimizden güvenlidir bize zarar verip bizi geri atıyor olsa bile.

konfor alanınızın kölesi olduğunuzun ispatıdır.

bu hayatta hiçbir şey vazgeçilmez değildir, olmamalıdır. vazgeçemediğin her şey aslında sana iyi hissettirse bile kamburundur.

zoraki sebeplerle vazgeçmek zorunda kalınca afallayıp mala bağlamamak için vazgeçmeyi öğrenmek lazım, aksi halde acı ve yoksunluk çekerek öğrenirsin.

sen gel, konfor alanına kavuşmak için önceki konfor alanından çık akabinde çırpın, çabala sonra bir bakmışsın konfor alanındasın ve yine tez zamanda çıkılman emrolunmuş. haydaaa.
bu konfor alanı denilen zebil iş ne menem şey imiş.

değişimi reddetmek konforlu gözükse de
kafesteki kuş gibi hissetmeye sebep olacak bir direniştir.

değişim, gelişim değilse reddetmek mantıklıdır.