devlet neredeydi

ben hayata pamuk ipliği ile bağlıyken, intihardan dönmüşken, koca hortum burnumdan sokulup midem yıkanırken. panik ataklarda kendime zarar verirken. ölüm senaryoları düşünürken. beni tek rahatlatan şey ölümümü düşlemekken devlet nerdeydi. ben odamda her saniye acı çekerken bu devlet nerdeydi. paran yokken psikiyatri için randevu alamazken. devlet hastanelerinde randevu bulamazken devlet nerdeydi. elimden tutacak şey neydi. bendim öyle mi ben çoktan kendimden vazgeçmişim. hani nerdeydi devlet. her gün canım çıkarken odamda devlet nerde. bunları rahatlıkla yazıyorum çünkü beni tanıyan hiç kimse yok. yardımda dilenmiyorum. bıktım artık bıktım ben. gebersem bir topluluk cenazemde ağlayacak olsa ne yazar. bunu kimseye yaşatmaya hakkım yok. nerde bu devlet. soruyorum bin kere belki yüz kere. ne yapıcam ben bu çaresizlikle ne yapıcam soruyorum. lanet olsun her şeye. ayda bir randevu alabilmeye onu da kafalarına göre iptal edebiliyor olmalarına lanet olsun. ölmek bir çare olsa durmazdım inanın ki ölüm bile anlamsız. bir anlam bir mana kalmamış. buna kim yardım edebilir. her gün kendi kendine kafayı yerken devlet nerde söyler misiniz bana.

bir sual.
sen olayı fazla abartmışsın hacım, büyük umutlar bağlamışsın. devletin varlık sebebi senin güvende olmandır.
ekonomi, sosyal durum, sağlık, eğitim bunları hükümet politikaları belirler.

mental sağlık buna dahil değil mi?