en büyük hayali devlet memurluğu olan üniversiteli

benimdir o. en büyük hayalim kpss'den 85'i çakıp vergi müfettişi olup 7000 tl maaşı cukkalamaktır. derece arttıkça maaş da artacak. lisansüstü ve yabancı dil de maaşını doğru orantılı olarak arttırıyor ama şahsen yükseklerde gözüm yok, birinci dereceden müfettiş olarak kapağımı atayım sonra kısmet ise ev kredisi çekeceğim. gerçi ldp vergi dairelerini ahır yapacak ama olsun 657'ye tabi olduğumuz için devlet bizi aynı kulvarda başka bir yere atamak zorunda.

sözün özü devlet memurluğu çok da kötü bir şey değil. bilakis her ayın 15'inde yatan düzenli maaşın, güvencen, izin günlerin, tatilin ve harcırahların var. kalemde bütün gün solitaire oynamadığın sürece istediğin kadar kurum içinde yükselebilirsin. işten atılma gibi bir dezavantajın da yok. bence haftasonu tatilsiz, izinsiz, günde 10 saat çalışıp 2500 lira maaşı zar zor alan özel sektör çalışanları başını dizlerinin arasına koyup tek ayağı havada düşünmeye başlasalar iyi olur (haha bu son cümleyi cegevara'dan çaldım ama tam da bu duruma uygun).

alo dayı sana bir işim düşt...
dayı? dayı?
aa dayım yok.

şuan ki türkiye şartların da daha ilerisini ve iyisini düşünmenin lüks olduğunun farkında olan insandır.

babam dahil hayattan zevk almayan kişilerin 8-5 düzenine okey verenlerin meşhur devlete sırtını yaslama mesleği.

300 liraya kpss kitapları alarak ben de katıldım bu hayale

muhtemelen bütün hayatı boyunca çevresinden ''oku evladım oku,memur ol.'' cümlesini duymuş öğrencidir.

memurluktan memurluğa değişen durum. bence eziyet. gerçi işçiliğe yeğlerim

some cahil ailede yetişme problemi.

gerçekten aksini düşünen var mı ki? yani gelecek garantisi vaat eden tek şey devlet işi. özel sektöre katlanmak da biraz zor gerçekten..

türkiye'de yaşıyordur. ülkedeki üniversitelilere bakıp bunu söylüyordur.

üzücü olmakla birlikte gerçekçi bir hayalin peşindedir

hayaller genelde imkasız olur. onlar da haklı kpss ile atanmak dayın yoksa imkansıza yakındır. olmayacak hayaller yani çok görmemek lazım bazen.

olmak istemediğim için bölümümü ona göre seçtiğim ve şimdi ne halt edeceğimi düşündüğüm gerçeği..

başka şans verilmemiş gençtir o. böyle ülkede en büyük hayali de o olabilir zaten. özel sektörün şartları cacıktır. buna mecbur bırakılmıştır.

işçisini korumayan bir ülkede özel sektörde patronların maddi manevi istismarına maruz kalmaktansa devlette kendini garantiye almak isteyen üniversitelidir. çoğu insan gibi kurtuluş olarak görmektedir devlet memurluğunu, garipseyip hor görmemek lazım.

günde 13 saat çalışıp haftada bir gün tatil yapan, bayramlarda seyranlarda izni olmayan ve bir ömür boyu asgari ücret ya da bir tık üstüyle çalışmak zorunda kalan özel sektör çalışanlarından daha vizyoner olan üniversitelidir.

demek ki ülkenin geleceğine güvenmemektedir. o yüzden bu ülkede millet iş kurmak yerine deli gibi daireye yatırım yapıyor.

benim la bu. hayattan bıktım bir an önce emekli olup sahil kasabasında ölümü beklemek istiyorum.

uzman yardımcılığı, müfettiş yardımcılığı gibi kadrolardan haberinin olmadığı üniversitelidir.

ülkedeki serbest piyasa ekonomisinin ne kadar sağlıklı işlediğinin, sayılarının fazlalığı ile doğru orantılı olduğu üniversitelidir.