dinlenme tesisi

deistlerin tedavi edildiği tesis sanırım.

her seferinde önce çay sigara icip mi tuvalete gitsem, yoksa tuvaletten sonra mi sigara icsem diye düsündügüm yerdir. sigara icip elimi yikayip o kokudan arınıp otobüse binmek isterim fakat otobüsün ben tuvaletteyken kalkma senaryosunu kafamda kurup , önce tuvalete gidip sonra otobüsü izleyerek aci cay - slgara yaptigim, hele de gece ise her şeyden uzak derin dusuncelere daldığım mekandir.

şahsım nazarımda göt kestiren afyon ayazı, sucuklu tost, etrafa uyuşuk uyuşuk kaçamak bakışlar atan insanlar ve tuvalet sırasıdır.

bunların bir de bodrumdan ankara'ya dönen versiyonları vardır. sanarsın stalingrad'a gidiyor falan...

marmara bölgesi ve çevresi için konuşursak bol bol pişmaniye, kestane şekeri görebileceğimiz bir yerdir. uzun yolculukların olmazsa olmazı, gereksiz pahalı.

üniversite zamanları ev okul arası giderken bol bol mecburen deneyimlediğim yer... bedava leş gibi çay içerdim sigarayla vakit öldürmek için (bedava olduğu için içiyodum yoksa çay leşti) tuvalet desen zaten birinci sınıf virüs üreme merkezi. ağlayan çocuklara yönelik sikko oyuncak türleri, dandik tost gözleme varyasyonları, şakır şakır yıkanan otobüsler... 90 larda böyleydi...
sonra uçakla seyahat günleri başladı uzak kaldım ama en son arabayla seyahat ettiğim zamanlarda gözlemlediğim kadarıyla avm gibi olmuş çoğu... yine de benim için soğuk mekanlar...

şehirler arası yollarda sigara içim ve kaka yapım amaçlı beklengeç

acı çayı, ayazı ve yıkanan otobüsleri vazgeçilmezlerindendir. tesiste çalışanların oraya nasıl gidip geldikleri ise her yolcunun aklına gelen düşüncelerden biridir.

soğuk hava, sıcak leblebidir.

sessiz osuruk, hızlı içilen 2 sigara, hızla içilip boğazı ve dili yakan çay, ittire ittire işemek, ezogelin çorbası.

bozuk paralarımın harcanmasını en çok sevdiğim yer.
masaj koltuğu, oyuncak yakalama oyunları falan.
30 dakika geçirmenin en iyi yolları.

bazıları oldukça güzel olan bazıları ise acayip derecede kötü olan tesislerdir.

otobüs yolculuklarının vazgeçilmezidirler.

hangi ay hangi mevsim olursa olsun her zaman g*t donduran soğu vardır

soğuk hava, kirli wc, bayat çay, 3 çeşit yemek, tost, gözleme...

beni yoran tesislerdir.

dinlenme tesisi değil; soygun yerleri demek daha makul.
wc 2 liradan başlıyor. çorbalar 12 liradan, 'biskivütler' 4 liradan başlıyor.
vurguncular veya deli dumrul denebilir.
dinlenme tesislerine metelik yar etmem.

iyisine rastlamadığım tesislerdir.

yarı uykulu sigara içen zombilerle ve beli oturmaktan bükülmüş insanlarla dolu yerlerdir.

çaylar hepsinde iğrençtir ve tüm tuvaletler idrar kokar. ayrıca perdeye sinen sigara kokusu gibi bir koku, her yere hakimdir. soförler rahat rahat taze yemek yerler ama sen bir dünya para verip ne olduğu belli dahi olmayan şeyler yemek istemezsin; çünkü sonuçta o araca binecek ve gideceksindir ve o kişileri bir daha ne zaman göreceğin bile meçhuldür. dolayısıyla sana her şeyi yedirebilirler gibi güvensizlik uyandırırlar ki, sahip oldukları atmosfer de bunda büyük rol oynar.

terk edilmişlik ve hiçliğin ortası gibi hisler uyandırırlar. çünkü hiçbir yerdedirler gerçekten de genelde, hep arada bir yerdedirler.

araf dinlenme tesisleri.

her şeyin pahalı olduğu ve soğuk havasıyla ilikleri donduran yerdir.

bir poğaça (küçük, bayat, sert, lezzetsiz) ve bir çayın 10 tl olduğu fırsatçı yer.

mümkün mertebe dinlenme tesislerinde yemek yememeye gayret ederim. su veya çay da içmem. zorunluluk halinde tuvaletlerini kullanırım. insanları kazıklamak için her yol mubahtır anlayışı hakimdir. türk ve müslüman olmamıza rağmen paraya olan aşırı düşkünlüğümüz bizi ahlaklı olmaktan uzak tutuyor. dinlenme tesislerinde hijyen, sağlıklı gıda vs. pek bulunmaz. herkese yolcu gözüyle bakılır zaten de öyledir.

ikbal, cumhuriyet