diyelim ki o bunu okumayacak

allah belasını versin. ezik ruhlu, soytarı.

böyle kaliteli bir uygulamadan haberi bile yoktur. vizyonsuz köpek.

kırıldıysam özür dilerim..
her şey olacağına varır deyip evin yolunu bulamadım.

okumaz ama okumasıyla okumamasının arasında fark olmaz ki düşüncelerimi duygularımı umursamayan insan bunları okuduktan sonra mı umursayacak?

iyi ol.

öncelikle merhaba. kardeşim ben tam bir malım neden pişman olacağımı söylemiyorsun. buradan ilk başta sevmediğim ama sonradan sevdiğim özlediğim eski sevgilime sesleniyorum. bana biraz daha kibar davransan ölür müydün yani. nolurdu ara yerine arar mısın deseydin. resmen bu sebepten ayrıldık nasıl mal insanlarız biz ya. bir gün bir yerler de karşılaşırsak güzelce gülümseyeceğim sana söz .hep istemiştin de utandığımdan yapamamıştım

*

seni unutamıyorum ve bu yüzden kendimden nefret ediyorum.

yaklaşık yarım saat önce biri bana, senin seslendiğin gibi seslendi. şaşırdım okuyunca. ilk önce tuhaf geldi. sonra kelimeyi sesli sesli kendi kendime söylemeye başladım.

bi sürü hitap şeklinin arasından onu seçmişti.

biliyorum ve inanıyorum, tesadüf diye bir şey yok. her şey bir yankı. başka bir dile düşüp de bana ulaşan senin sesinin yankısıydı o zaman.

ama yine de girip bakmadım. geri döndün mü, bi şey yazdın mı diye. bugün de bakmadım..
..
“balım”

senden sonra beden sagligim bozuldu. ruh sagligim iyi denemezdi ama hepten gitti. toparlamaya calisiyorum kendimi. kendimle mucadele ediyorum, dusuncelerimle, icimdeki senle.. o kadar cok yoruldumki. dusuncelerimden dahi yorgunluk akiyor. umarim butun bunlar duzeldigi zaman gelmezsin. her eski sevgili gibi...

yazıp yazıp siliyorum hep asla gönderemiyorum yazdıklarımı.
yemin ederim inat değil bu ya da 'peşimden koşsun ya' tavrı değil. bin tane ihtimal geçiyor kafamdan biri de olumlu değil. vazgeçtiysen anlarım derdim şimdi de öyle diyorum "vazgeçti belki. dur yerinde, bırak artık."
bunca zaman geçti aradan, anladım artık ben yokum. sana bunları söyleyemiyorum sadece buraya yazabilirim.
çok mutlu ol, çok iyi ol ömrün boyunca.

düşün ki o bu yollardan zaten geçmez
o bu çeşmeden su içmez
bu kuşu görmemiştir
bu dağa hiç bakmamıştır diye geçen bir ömür sermayesi
kandırılan aynalar
geçmeyen kırıklıklar
nerede "olmaz" dedimse,
sakladım seni oraya...

yaz dedi gitti
ben yazmadım
o da okumadı

rüyalarımdaki bilmece , hayatım ve yazgim.  arayış, karanlık ve damlaların gölcüğe düşüş sesi. o kırılgan sessizlik. gökyüzü ve yağmurun koyulastirdigi gri eski binalar. rüyalarim cok karmaşık.  patika yollar, eski dostlar, planlar, toplanan valizler, saldıran köpekler, onları öldürüşüm, kitap aralıkları, kaybedilen bir arkadaş dirisi. birinin ellerinizden bile bile kaydığını hissedersiniz ya. sizden gittiğini. karanlık bir donemecin sonunda bir yabancıya dönüşür. belki de bu yuzden insan sözcükleri icinde saklamamalı. sonra onların ağırlığı altında eziliyor çünkü. hep bir çaba, hep bir yere varamama. endişe, kaygı, yorgunluk. ve o sevdiginiz birinin sıradan biri oluşu. kalp atislarinizin normalleşmesi ve gögsunuzden kalkıp giden isyan gemisi.
bekleyiş, neyi bekleyiş, rüyaların gerceklesmesini mi? yürüdüğüm bütün yolları tekrar yürüsem, her sey düzelecek mi?
seninle ben iki kutbuyuz dünyanın. birbirine benzer gibi görünen. soğuğuz, buzlar var içimizde, balıklar. enlemler var oysa aramızda. oyle yavas gecerken zaman sen gündüzken, ben hep geceyim aslinda. ışte bu yüzden ne beraber olabilirim seninle, ne de sesini susturabilirim beynimde. sen rüyalarımda  dokunabildigim bir hayaletsin sadece. ah , biz birbirimizi hic taniyabildik mi? kavgalarımız vardi, amma esasli kavgalardi ikimiz de kendi davamizin savaşçısıydık. birbirimize duygularla vuruyorduk, buydu kötü olan. ve aklimda son bakismamiz kaldi. şimdi artik o kadar yabancisin ki. sadece rüyalarımda kalabildi bir parcan. o parçani oraya sakladım. ne sen ne de ben dokunamayız ona. ben sen yokken bile sana şiir okuyordum. ama simdi kendime bile okumuyorum. ben değiştim. sen değiştin. ama orda ruyalarimda, cok mutluyuz. cunku hala cok masumuz.

beni çok yanlış anladın..

ben mi sana ihanet ettim sen mi bana hangisi ? ona derken o kim ?

sen bana ne cektirdiginin farkında mısın senin yüzünden iyice dengemi kaybettim.o kişinin bile sen olduğunu biliyorum ama bir gün bulusursak acaba başkası mı cikicak diye tedirginim.kafami allak bullak ettin.

biz seninle çok güzel oluruz aslında.

bugün geçmişte söylemiş olduğun bir yalanını yakaladım ama şu an tatilde olduğun için tadını kaçırmamak adına sana söylemeyeceğim. sen dönünce konuşuruz. o zamana kadar seni terk edip etmemeyi düşüneceğim, çünkü bir yalanını daha yakalarsam biter demiştim. bu konuyu konuşurkenki tavrını merak ediyorum, muhtemelen beni haksız çıkarmaya çalışacaksın. yine de bu seni sevmeme engel değil.

nasıl da tüketmişim aşkın tüm imkânlarını sende. tüm olasılıkları harcamışım. tüm bilinmezliklerimi bilinir kılmış, tüm kapılarımı açmış, tüm kartlarımı açmış, yüreğimin yüzünü sana çevirmişim.

yapamayacağım ne varsa yapmışım, henüz yapmadıklarım için de talebin olmadığı hâlde, yapacağıma dair sana sözler vermişim. yetmemiş, her şeyimi vermişim.

bunu, nasıl olur da benim gibi bir adam için yapmayı kabul edebilirsin? cevabımı hep aynı vermişim. aşktan.

sana bir şey söyleyeyim mi? verdiğim tüm sözleri tutar, hayatının en ücra köşesinde seni sonsuza kadar beklerdim ben. ama tüm bunları ben yaptıktan sonra hak etmemeni, bunları yapmamı kabul etmemene tercih ederdim. sen kabul bile etmedin. benim, senin için bir şeyler yapmamı bile kabul etmedin. bu en ağırıydı.

zaten okuyacak kimsem de yok.