1.
ricoldus de monte crucis tarafından yazılan tam olarak adı doğu seyahatnamesi bir dominikan keşişinin anadolu ve ortadoğu yolculuğu olan kitapta floransa da doğan bir keşişin anadolu ve ortadoğuda yaptığı gezinin ayrıntıları anlatılıyor. 13 yy. da yapılan bu gezi o coğrafyadaki durumu açıklar nitelikte. keşişin bu gezisinin amacı orada yaşayanlara hak din olarak gördüğü katolik hristiyanlığı anlatmak.
ayrıca gezi sırasında haşhaşiler, moğollar, ilhanlılar, türkler,kürtler, araplar ile de karşılaşıyor ve onlar hakkındaki izlenimlerini de anlatıyor. bazı noktaları objrktif olarak ifade etmese de tarihe yönelik güzel bir kitap.
ayrıca gezi sırasında haşhaşiler, moğollar, ilhanlılar, türkler,kürtler, araplar ile de karşılaşıyor ve onlar hakkındaki izlenimlerini de anlatıyor. bazı noktaları objrktif olarak ifade etmese de tarihe yönelik güzel bir kitap.
devamını gör...
2.
seyahatname sevenler için okunması gereken bir kitap.
kitap keşiş bir hristiyanın gözüyle anlatılmış. misyonerlik amacı taşıyor ve yolda yaşadığı izlenimleri anlatıyor. yolculuk 1289-91 arası ortadoğu ve anadolu'da gerçekleşiyor.
o dönemin hristiyanlarının durumunun bu dönemin müslümanlarının durumuyla bağdaştığını ve ve tarihin tersine döndüğünü şu alıntıyla anlıyoruz.
müslümanlar birbirlerini öldürmek istemiyorlar. dinlerinde hayat olan, dinleri barış ve sevgiyi emreden zavallı hristiyanlar ise acımasızca birbirlerini katlediyor.
amaç ve hoşgörü..
onlarla muhammed'in imansızlığını münazara etmek ve onları bundan kurtarmak üzere büyük bir istek duyuyor, onları kendi makamlarında, kendi okullarında yenmeyi amaçlıyorduk. ancak bunu başarmak için bir süre onlarla beraber yaşamamız, söyleşmemiz gerekiyordu. mekteplerinde, manastırlarında, kiliselerinde, sinagoglarında ve camilerinde bizi adeta tanrı'nın gönderdiği meleklermişiz gibi karşılayıp buyur ettiler. bize itikatlarını, kitaplarını anlattıklarında dikkatle dinledik ve böyle sapkın bir inançtan böyle faziletler ortaya çıkmış olmasına hayret ettik.
kitap keşiş bir hristiyanın gözüyle anlatılmış. misyonerlik amacı taşıyor ve yolda yaşadığı izlenimleri anlatıyor. yolculuk 1289-91 arası ortadoğu ve anadolu'da gerçekleşiyor.
o dönemin hristiyanlarının durumunun bu dönemin müslümanlarının durumuyla bağdaştığını ve ve tarihin tersine döndüğünü şu alıntıyla anlıyoruz.
müslümanlar birbirlerini öldürmek istemiyorlar. dinlerinde hayat olan, dinleri barış ve sevgiyi emreden zavallı hristiyanlar ise acımasızca birbirlerini katlediyor.
amaç ve hoşgörü..
onlarla muhammed'in imansızlığını münazara etmek ve onları bundan kurtarmak üzere büyük bir istek duyuyor, onları kendi makamlarında, kendi okullarında yenmeyi amaçlıyorduk. ancak bunu başarmak için bir süre onlarla beraber yaşamamız, söyleşmemiz gerekiyordu. mekteplerinde, manastırlarında, kiliselerinde, sinagoglarında ve camilerinde bizi adeta tanrı'nın gönderdiği meleklermişiz gibi karşılayıp buyur ettiler. bize itikatlarını, kitaplarını anlattıklarında dikkatle dinledik ve böyle sapkın bir inançtan böyle faziletler ortaya çıkmış olmasına hayret ettik.
devamını gör...