dünyanın en samimiyetsiz ortamı

doğum günü kutlaması yapılan iş ortamı.
1 saat önce "burada arkadaşlık yok, herkes çakkal haa ona göre ayağını denk al" diyen insanların birden teletabi gibi sarılmaya başlaması ürkütücü.

açık ara aile evi diyorum. böyle saçma bir samimiyet samimiyetsizliği var ortamda. her gün dip dibeyiz, yediğimiz içtiğimiz bir ama hakikatine bakıyorsun ki aslında kimse gerçek bizi yakından uzaktan tanımıyor. uzay boşlunda hissediyorum kendimi sayın sözlük.

hepsi evli olan arkadaşların arasında tek bekar olduğunuz ortam.

beyaz yaka ortamıdır. herkes herkesi çok sever yardımseverdir sözde. feci dedikodu döner hele ki yeni mezun garibin biri işe yeni başlamışsa filan acırım haline.

düğün ortamıdır net.

minibüste birbirlerini hiç tanımayan şoför, soförün yan koltuğunda oturan adam ve ön tarafta ayakta dikilen genç üçlüsünün oluşturduğu sohbet ortamı.

lise ortamıdır. hepinizden nefret ediyorum triplerinden bir türlü çıkamamama sebebiyet veren ortamdır kendisi.

eğer yavaş yavaş evlenmek istediğiniz yaşlara geliyorsanız, halihazırda ilişkisi olan ve olmayan kişilerin karışık olduğu arkadaş ortamıdır.

pek de samimi olmadığınız bir arkadaşınızla dışarıda karşılaşmanız ve akabinde masaya davet edilmeniz

tartışmasız akraba ziyaretleridir. karşılıklı karşılaştırma senin çocuk ne okudu? ne zaman evleniyor? biz de evi yeni aldık vs ile devam eden konuşmadır.

sizi kendisiyle samimi sanan ancak sizin pek sevmediğiniz bir insanla herhangi bir yer.

arkasından atıp tuttuğu kişiler ile buluşup akşamına "canımlarla buluştum, aşkımı çok özlemişim, bebeğiiimm" gibi sözlerle hikaye paylaşan embesiller.. nasıl mideniz alıyor arkasından saydığınız kişilerle oturup yemek yemeyi, kahve içmeyi?.

ay sırf bir yakın arkadaşın seni çağırdı diye pek tanımadığın insanların olduğu ortamdır yani gerginlik her yerde anlaşılır

kadıköyün herhangi bir cafesinde sırf içmek için buluşmuş bir grup birbirlerine kanki diyen veledin ortamıdır.

(bkz: kafa sözlük)

akademik toplantılar, sempozyumlardır. özellikle 30-40 yaş arası, egosunu tatmin etmek, başkaları tarafından takdir edilmek ve övün beni ihtiyacı hisseden bazı akademisyenlerin ortamlarıdır. sunumların arasında verilen kahve molalarında bu gruba girenler birbirine yapmacık gülüşlerle yaklaşır ve başarılarıyla övünmek için fırsat kollar. eğer alanında uzman birisinden bir övgü almışsa bunu mutlaka diğerlerinin yüzüne vurur, öbürü de durur mu beş sene önce aldığı övgüyü bir daha hatırlatır. ayrıca en izlenesi muhabbetleri hangisinin en son tatil "yapabildiği" ve bunun kaç gün sürdüğüdür. birisi diğerinden daha az dinlenmişse ve hayatını daha çok işine adamışsa hemen orada kendisine bir altın madalya verilir. büyük hocaların artık bir şey yapmadıkları, yapsalar da bir şeye benzemediği konusu da masaya yatırıldıktan sonra bir sessizlik oluşur. asla başka konulardan bahsetmedikleri gibi, birbirlerinin hayatına dair çok da bir şey bilmezler, ama sorsanız hepsi çok yakın arkadaştır, canlarıdır, ciğerleridir. diğer kahve molasında da bir başka kankasıyla, mutlaka öbürünü çekiştireceklerdir.

ayrıldığım erkeğin* olduğu her yer.

meclis

aradım bulamadım.. altın gününü niye yazmadınız olm .

kendini özgür hissetmediğin her ortam.