düşünüyorum o halde varım

bana göre , o dönem her ağzı olan konuşmadığı için , konu işin erbaplarına bırakılmasından sebep diğer insanları teşvik edici bir cümledir.

ismail abi cevap versin :) bizim bahçedeki ağaçta var ama düşündüğünü hiç sanmıyorum xd

düşünüyorum o halde ben varım . düşünen bir adamı düşünüyorum ve onun , kendisini düşündüğünü bildiğini düşlüyorum . bu adam düşünüyor olmasından var olduğu sonucunu çıkarıyor . ve ben , onun çıkarımının doğru olduğunu biliyorum . çünkü o , benim düşüm . var olduğunu böylece haklı olarak ileri süren bu adamın beni düşlediğini düşünüyorum . öyleyse gerçek olan biri beni düşlüyor . o, gerçek ben ise düş oluyorum .
demiştir uzun ihsan efendi

yaptıklarım için pişman değilim ha,aklım hala yapamadıklarımda.

bence bu söz doğduğumuzdan beri istemsizce felsefe yaptığımızı bize gösteren en güzel sözdür.

düşündüm ve aslında olmadığıma karar verdiğim sözdür.

üşeniyorum öyleyse yarın.

başımızı yastığa koyup rahatlamaya çalışırken çoğunlukla düşünmemeye çalışırız ve genellikle de başaramayız. başardığımızda ise büyük ihtimalle uykuda oluruz. ayrıca (bkz: rüya). yani aslında uykumuzda bile düşündüğümüzü söyleyebiliriz. işte düşünmek bu kadar önemli bir eylemdir ve insan, beyni aktif olduğu sürece düşünmeye devam eder. tam da bu noktada şu soruyu sormalıyız: varım, peki varlığımın niteliği nedir?
insanları birbirinden ayıran belki de en temel kavram düşünce yapılarının farklılığı ve bu yapının ürünü olan düşüncelerdir. işte bu noktada insan, varlığının niteliğini belirler. örnek vermek gerekirse atomu bir enerji kaynağı olarak kullanıp insanların faydasına bir katkıda da bulunabilirsiniz yahut atom bombası yapıp bir ülkenin ve insanlarının kaderini kökten değiştirebilirsiniz.
insanlar olarak hepimizin sınırsız bir potansiyeli var, ama bu potansiyeli kullandığımız alanlar bizi gerçekten "insan" yapıyor.

bu sözü düşünmeyi övmek için kullanan profesörler, sanatçılar görüyorum ve gülüyorum her seferinde. descartes "insan var mıdır?" sorusuna cevap olarak söylüyor bunu. yani diyor ki ben insanın varlığı üzerine günlerce, haftalarca, aylarca düşündüm ama bir sonuca varamadım. ama bu süreçte sürekli yaptığımdan emin olduğum şey düşünmekti. kendime sorular sorup iç sesimden cevaplar alabiliyorsam, muhakeme edebiliyorsam bu benim var olduğumu kanıtlar diyor.

pandemide düşünme özelliğini de yitirdik.. yavaş yavaş yok oluyoruz.

ağır olmasın ama ülkenin genel durumuna bakınca, pek "düşündüğümüzü" söylemek doğru değil gibi geliyor.

düşünüyoruzdur muhakkak da sorun görememekte galiba.

cotigo ergo sum dir latincesi.

descartes suphecilik akimini temsil eder ve herseyden şüphe etmeyi felsefi yöntem olarak belirler. sonra der ki nasil şüphe edilir? suphe etmek icin elbette ki dusunmek gerekir. o an anlar düşünerek şüphe ediyorum. herseyden suphe ediyorsam varlığımdanda suphe ediyorum. ama olmayan bir varlık dusunemeyecegine gore "cotigo ergo sum" der. "düşünüyorum öyleyse varım" boylece supheyle baktigi varligini dusunerek bulmua olur.

düşünüyorum o halde depresyondayım

düşünüyorum o halde varım , latincesi " cogito ergo sum" olan descartes'e ait bir deyiştir.
düşünüyorum o halde varım cümlesi. bilmeye tanımaya başlama noktasıdır. tüm dogmaları yok etmek icin her şeyi yeniden kavramak gerekir. örnek olarak bir sepetteki çürük domatesleri ayıklamak için sadece çürük olanları çıkarmak yetmez, çünkü sepetin içinde çürük kalmış olabilir bu sebeple tüm sepeti boşaltıp , baştan dizmek gerekir. bu mantıkla "cogito ergo sum" ben varım , gerçeğim diyerek evreni tanımaya yönelik en baştan atılmış bir adımdır.

en ünlü descartes sözlerinin başında gelir. bilginin inşası için en önemli dayanak ,dayanağın temelinin sarsılmaz olmasıyla sağlanır. yani şu ana kadar bilgiye erişim konusunda uzuvlarımızdan tutun da duyumlarımıza kadar,bizden bağımsız öznelerden nesnelere kadar şüphe etmemiz gerektiğini düşünür. bu düşünce deneyinde her şeyden şüphe ederek geriye 'şüphe etmenin kendisi' kalır. şüphe etmek ise düşüncenin bir etkinliğidir.bu önermelerden çıkan sonuç ise 'şüphe ediyorum (düşünüyorum) o halde varım'dır. burada descartes'ın bilginin dayanağı olarak 'ego'yu, yani 'ben'i, başka bir deyişle özneyi temel alan bir felsefi sistem kurma çabasıyla karşı karşıya kalırız.

yetersiz eylem.

albert camus, ‘başkaldıran insan’ kitabında sadece düşünmenin yeterli olmadığını, insanın düşünme eylemini fiili bir davranışa dönüştürmesi gerektiğini söyleyerek descartes’ın bu sözünün ‘başkaldırıyorum öyleyse varim.’ şeklinde değiştirilmesinin daha doğru olduğunu savunmuştur. çünkü başkaldıran insan zaten yeterince düşünmüştür.

"fazla düşünmeyin dekart, mesela şu ağaçlar da var ama düşündüklerini sanmıyorum açıkçası."

descartes burada varlığı kanıtlamaktan çok insanın bir tözü veya bir ruhu olduğunu kanıtlamaya çalışır yani burada kast edilen varım sözü teoriktir pratik değil.

descartes ' in neye şüphe duymadan inanacağıni düşünürken herşey yanilmasa olsa bile, düşünebildigi için kendi varlığının yanilsama olamayacağını çünkü var olmasaydı zaten düşünemeyecegini fark edince söylediği söz