en sevilen ressam ve eseri

van gogh'un yıldızlı gece tablosu.
van gogh sarıyı sever.
bende onu çok severim.
en az theo'yu sevdiği kadar..

jose daniel cabrera peña
'ottoman sipahi and aragonese mercenary'
hali hazırda osmanlı ordusuna yenik düşmüş konstantinepolün sokaklarında öldürülmüş bir şövalye ve onun canlı olup olmadığını baltasıyla kontrol eden bir türk sipahisi. ressam ise ispanyol bir santçı.

avusturyalı ressam gustav klimt ve onun the kiss adlı eseri..

mai trung thu (1906-1980)

ressam halil paşa'nın bir eseridir.


tuvale resmetmeye çalıştım ama yarım kaldı, belki bir gün bitirirsem sizlerle de paylaşırım.

(bkz: vincent van gogh)

gustav klimt - the kiss

charles west cope- night alarm: advance!

joseph decker - yeşil erikler (1885)

annem ve onun zenci kadın tablosu pek ilgili değilim.

civcivin ölümü- 1878 / antonia rotta

william blake, satan in his original glory

(bkz: dante gabriel rosetti)

gustav klimt’in iki eseri arasında gidip geldiğim sanatçısı belli sanatı elli durumu

albrecht dürer/ eller

andrei popov - çocuk büyütmek

tintoretto - son akşam yemeği

 edvard munch-1863.
cığlık.

rahmetli vardı ya hani kıvırcık saçlı. heh işte o.

sandro botticelli-the birth of venus (venüs’ün doğuşu)



hikayesi; venüs’ün doğuşu, roma mitolojisinde güzellik, doğurganlık ve aşk tanrıçası olan venüs’ü tasvir ediyor.

yapıldığı dönemde venüs’ün doğuşu oldukça sıra dışı bir eserdi zira orta çağ sanat dünyasında hıristiyanlık etkileri hakimdi ve çıplaklık, eserlerde kendine nadiren yer bulurdu. ancak hümanizm akımının ortaya çıkışıyla antik roma mitlerine duyulan ilgi yeniden alevlendi ve böylece çıplaklık içeren tablolar yaygınlaştı.

tabloda tanrıça venüs’ü tıpkı mitolojide geçtiği gibi bir deniz kabuğunun içinden doğarken görüyoruz. aslında tablodaki tek üstün varlık venüs değil. venüs’ün sol tarafında, deniz köpüğüne üfleyerek venüs’ün doğmasını sağlayan batı rüzgarı tanrısı zephyros ve sağ tarafında da kıyıya adım atan venüs’ü örtmek üzere yaklaşan nemf (mitolojide su perisi) var.