en yakın arkadaşın ihaneti

olabilitesi çok yüksek bir olay . genelde o insana "en yakın arkadaş" değerini biz veririz o elde etmez. o yüzden aslında kendi kendimize ihanet ederiz.

onca fedakarlığı onca iyiliği hiçe sayıp senin yerine 2 gündür tanıştığı insanı koymaya çalışması. o olaydan sonra pek arkadaşlık kuramadım, kursam da kimse yakın arkadaşım olmadı

her ihanet sevgiyle başlar.

sevgi, bağlılık ve ihanetin kendi başına hareket ettiğinin, kısaca duygular içindeki kuvvetler ayrılığının tescilidir.

insana kendini sorgulatır. kimsenin avucuna bir bıçak bırakıp sırtınızı dönmeyin arkadaşlar.

brütüs dendemi haberiniz yoktu...

en yakın arkadaşın sizi kıskanması ile başlar. zaten en yakın arkadaş olsa size ihanet etmez. sadece çok büyük bir şey olduğunda size daha öncesinde de ihanet ettiğini ama farkına varmadığınızı anlarsızınız. bu çok kötü.

bin tane kavgadan daha beter olan durumdur. arkadaşlığı bitirir.

üniversitedeyken yaşayarak öğrendiğimdir. en yakın arkadaşım meğer benden ne kadar nefret ediyormuş hiç farkına varmamışım. ilk fırsatta, üstelik aleyhime gelişmesi pek de mümkün olmayan bir olayda, bir haftasonu içinde, organize biçimde herkesle konuşup arkamdan ne dolaplar çevirmiş ve herkesle birlikte karşımda yer almıştı. öyle ki fakülte bahçesinden itibaren bakışlardan antipatiyi hissetmiş ve anlam verememiştim. onunla karşılaştığımızda elini beline koyup hesap sormasına ve beni kendince cezalandırmasına çok şaşırmıştım. çıkış noktası benimle ilgisiz, onunla tamamen ilgisiz bir olaydı. diğer yakın sandığım arkadaşlarımın da içten içe biriktirdikleri kinlerini fırsat bu fırsat diyerek kusması da çok ilginçti. iyi oldu. onlar kendi kendilerine tartışırken ben; buraya nasıl geldik, herkesin ne çok hesabı varmış, diye düşünüyordum. sadece dinledim çünkü konuşacak bir şeyim yoktu. sonra da sıkılıp arkamı dönüp gittim. o olaydan sonra üniversiyede hep yüzeysel ilişkiler kurdum, devam etmeyeceğimi zaten biliyordum. o ilk ihaneti hiç unutmam da affetmem de. ölse bir yudum su vermem.
bu olaydan sonra da ihanetler yaşadım ama silip devam etmek, atlatmak her seferinde daha kolay oldu. insanoğlu işte, karpuz gibi; dışından yeşil içini kesiyorsun kan kırmızı.

ihanetin mertebesi olmayan bir çağdayız. senden bir parça taşıyıp dünyaya getiren eşin ihanet ediyor yeri geliyor en yakın arkadaş ne alüminyum! seri delete tuşuna basıp devam edeceksin, ölümsüz değilsin hayat kısa!

zaten ihanet her zaman en yakinlarimizdan, en sevdiklerimizden gelmez mi??
ya da en acitan ihanet belki dr en yakinimizdan geldiği icin canimiz bi hayli cok yanar..
kimseye guvenmemek lazm bu hayatta.. gozunle gordugune bile inanma.
vardir altinda yatan sebep..

uzun zamandır farkındaydım ama konduramadım. yapmaz artık bu kadar dedim. 1 dakikalık bir görüşme ile herşey ortaya çıktı. tam düşündüğüm gibi gelişmiş herşey. umarım doğru değildir.

ihanet ederler, bir de mağduru oynarlar. her şey onlarla ilgilidir, siz herhangi bir şeyde söz sahibi değilsinizdir. en mağdur, en acınası, en ama en haklı onlardır. allah da bizim belamızı versindir.

konduramadım beni bayağı bi üzmüştü bu durum… tekrar büyüdüm;)

(bkz: sende mi brütüs ?)

sırtınızdaki en acı veren bıçağa sahiptir.

çok yedim dost kazığı ama olsun akıllandım en azından demek ki neymiş kimseye güvenme sırrını açma bu kadar basit

ilk başta üşütür ama sonradan alışıyorsun.

alışılagelmiş bir şeydir. istisnasız hepsi yapar. *

yıllarca süründum özel sektörde, adam bana devlete geçince sen liberal oldun dedi. 20 yıl iş aş emek diye bağırdığımiz dayaklar yediğimiz adam bana liberal dedi. hatta beni küçük burjuvazi olmak ile suçladı. çok kırıldım be! biz bu arkadaş ile yokluktan tutun sarar, çabuk bitmesin diye dönüşümlü içerdik.