entelektüel insan aptallığı

aslında entelektüel insan daly**ra*lığı olarak bu başlığı açmak istiyordum ama modların görüp, "küfür etme terbiyesiz adam" demelerinden korktum. aslında bu kelime tdk için küfür değil ama bunu modlara anlatmak bile gereksiz ve yorucu.

elinden geldiğince entelektüel seviyesini arttırmaya çalışan biriyim. belirli bir seviyeye kadarda geldiğimi düşünüyorum. komünist, liberal veya aşşırı bir sosyalist olmadım henüz fakat içten içe kendimin bile "daly**ak*" olduğunu hissediyorum.

kahvehane köşelerinde büyümüş, lise mezunu bile olmayan adamlara abi demiş, mahallede top oynarken bali çeken adamlardan kaçan topunu almasını istemiş, çoğu insanın alt tabaka, karanlık dediği yerlerde büyümüş biriyim. insan böyle bir yerden çıkıp bazı seviyeleri atlayınca entelektüel sohbetlerdeki aptallık içeren, kendi içinde hiçbir doğruluğu olmayan şeylere zart zurt diye gülüyor. öyle laflar ediyorlar ki bazen şok geçiriyorum. bu kulaklar akp seçmenini kuantum fiziğiyle anlatmaya çalışanı duydu ya.

üzülüyorum, daralıyorum, isyan ediyorum isyan.

doğru gibi gözüken betimlemelerden, köşebaşındaki bakkal amcayla hiç alakası olmayan tespitleri dinlemekten kusucam artık. ya ali sami, hayatı boyunca yaşadığı şehirden çıkmamış adam proleterya isyanını başlatabilir mi? adam hayatındaki mutsuzluğunun farkında bile değil nasıl çevresinde olan bitenin farkında olsun. ya babanızın köyüne gidip oranın kahvehanesinde, çınar ağacının altında çay bilemi içmediniz. bu nasıl bir farkındalıksızlıktır.

tabi bu insanlara sen bunu nasıl bilmezsin demek haksızlık olur. entelektüel olmak için aile, yaşadığın çevre hatta sokakta saklambaç oynadığın çocuk bile önemli maalesef. anadolu'nun x şehrinin x köyünden ilber ortaylı hiçbir zaman çıkmayacak maalesef. belki 100binde 1 çıkar, belli olmaz.

entelektüel insanın yetişdiği yer reel hayatla çok farklı alanlar. kütüphane sokak kadar kirli değildir mesela, ya da bir tiyatro sahnesi kahvehanede izlenen derbi maçı kadar heyecan barındırmaz. amfide, x bölüm profesörüne kadın hakları üzerine tartışmak ya da kadın hakları için para toplamak eşini döven adamı durdurmaz.

entelektüel insanların bu toplumsal konularda çok fazla konuşmaması gerektiğini düşünüyorum. en azından %90'ı konuşmamalı. çözümle alakası olmayan, safsata ve zırvadan başka birşey üretilmiyor çünkü. entelektüel masalarda siyaset, toplumsal sorunlar değil sanat, bilim konuşulmalı. zaten bunu yapmak için entelektüel olunmuyor mu ben mi yanlış anladım bu işleri?

kocaman bir file 7-8 tane gözü bağlı adama elletirip bu ne diye soruyolarla ya hani, entelektüel insanların yarısından fazlası hep bunu yapıyor işte. o 7-8 gözü bağlı adamın arasında filin taştaşları tutanda benim buarada.

not: entryde bahsedilen entelektüellik seviyesi ilber ortaylı seviyesinde değildir. giriş seviye entelektüellik kastedilmiştir.

entelektüel insan değildir enteldir o. sadece şöyle bir grup var okuyan eden ama kendini kaf dağlarında gören. rafineleşmiş sanıyor kendini ama rafine şeker. hani öyle olduktan sonra bilgi bilmenin, kültürlenmenin ne anlamı kaldı. birde şöyle bir durum var. ben ne kadar okur, farklı bir şeye maruz kalırsam ya ben ne kadar cahilmişim diyorum. bir insan kendine kolay kolay entelektüel diyebilir mi, ben kimlere diyemiyorum gerçekten bilemiyorum. çünkü zor bir tanım. yani ilber ortaylı tarih alanında iyi diye entelektüel oluyor mu mesela? hani her alanda dediğine katılamıyorum ben mesela. tarih dışında bir kitabı vardı ismini unuttum vasat yorumu yapılmıştı genellikle diye hatırlıyorum.

yani özün sözü entelektüel kime denir kim entelektüeldir de bir soru ama burada anlatılan entel bence.

konu yine kadına bağlanıyor.

bu bağlamı çok seviyorum.

sarılıp, uyuşmalı.

çok bildiğini sanan,
tam zirvedeyim ben oldum derken gelen absürb saçmalama.

heh işte entellektüel insan aptalığı işte tam da bu.

çocuk yetiştirmeyi de beceremezler.

gerçekten entelektüel bir insan olan ablam bu aptallığı her zaman yapıyor. artık ben utanıyorum.

arkadaşlarıyla entel entel takılır, saçma sapan mekanlara gider ve en saçma muhabbetleri yapar ama aslında bir kamerun bile yazamaz. tamam ailemizin gururusun, derecelerin var, başarıların var ama kamerun ya kamerun. zor değil bak.

eniştemin dün akşam attığı mesaj. bazen utandırıyorsun beni ablacım. *

başlıktaki entry entelektüellerin "sıradan" insanı tanımadığını ve onlara çok fazla anlam yüklediğini söylemiş. türkiye'de entelektüel denilince solcu bir tip anlaşıldığı için bir anlamda doğru bir tespit. bunun da sebebi solcu ideolojinin insanları "boş sayfa" olarak görmesindendir. yani insanlar tamamen yaşadıkları çevre şartları ile şekillenir bu kabule göre. eğilimleri (bencillik, asabiyet, kalenderlik vb.), zekaları, yetenekleri vb. bunların hepsi bir insanın yaşadığı çevrenin şartları sonucudur. dolayısı ile bir insan ne kadar sığ, bencil bir hödük olursa olsun kabahatli kendisi değildir, toplum onu öyle yapmıştır. solcu ideolojinin diğer bir önemli inancı ise fakir, ezilmiş, yenilmiş bir insanın sırf fakir, yenilmiş, ezilmiş olduğu için iyi olduğudur. iyi burada aklınıza gelebilecek her türlü iyi özelliktir: dürüstlük, merhametperverlik, onur vb. fakat bu iki ön kabul de oldukça yanlıştır. insanların davranışsal ve psikolojik eğilimleri de en az dış görüşüleri kadar genetiktir ve bir insan grubu sırf "ezilen," "fakir," "gariban" diye aynı zamanda her türlü "iyi" özelliği bünyesinde barındırmaz.

her şeyi çok iyi bildiklerini iddia etmelerinden ileri gelmektedir.
gerçek bir entellektüel, bilmediğini öğrenmeye çalışır, kendini entellektüel sanan aptal ise bildiklerinin her şey olduğunu sanır. (bkz: mal değneği)