1.
herşey benim iki üst sınıfın birincisiyle yarışmak istememle başladı. bir üst sınıfın birincisiyle bir ders alıp ondan daha yüksek notlarla geçmiştim. fakat ismi efsane gibi tekrarlanıp duran görkem ile hiç bir derste yan yana denk gelememiştim. benim için 2.sınıfın birinci dönemi onun için ise 4.sınıfın birinci dönemiydi. erasmus sınavı duyruları yapılmıştı. baş vurmak istiyenler bölümsekreterliği panosunda asılı duran kağıdın altına ad-soyad ve ortalamalarını yazıyorlardı. başvuru işlemi bundan ibaretti.görkemin adı ve soyadı o listedeydi. bu bir fırsat işte görkemin eline verebileğim bir fırsat diye düşündüm. ne kadar herhangi bir derste daha başarılı olsam dahi insanlar görkemi konuşuyordu ve sonunda eline verebilecektim.
sınav günü geldi sınava girdik. sonuçlar açıklandı. görkemden 2 puan daha yüksek almıştım. eline vermemiştim ama sonuçta geçmiştim görkemi. öncelik üst sınıflarda olduğu için o ikinci dönem erasmusa gitmeye hak kazanmıştı.ben de onu geçmiştim neticede ....bir süre sonra yerel alan kodlu bir numara aramaya başladı beni. bilmediğim numaralara cevap vermemek gibi bir huyum var. günlerce cevap vermedim. bir gün etüd salonunda çalışırken dayanamayıp cevap verdim. telefonun diğer ucunda bir kadın erasmus ofisi diye bir yerden aradığını acilen gitmem gerektiğini söylüyordu.
derse gitmeden önce gittim. 4. sınıflardan baş vuran kimse gitmek istememiş. 3.sınıflardan da. öyle olunca sıra bana kadar gelmiş.kimseyi bulamamışlar,kimseyi gönderememişler.bir dönem daha kimseyi gönderemezlerse sorunlar oluşacakmış antlaşmalar bilmem neyler sıkıntıya girecekmiş... litfanya diye bir yere gitmeye hak kazanmışım. litfanya? ben olaya hakim olmadığım için bu kısmı unutmuştum.bu sınav öğrencileri 1 veya 2 dönemlik yurtdışına gönderiyordu öyle ya.
yurda dönünce kitaplıkta ansiklopedilerde litfanyayı aradım bulamadım.ama litvanyayı buldum. internette aradım neredeyse türkçe hiç kaynak yok ingilizce olanlar da sınırlıydı. ilk üniversitemdeyken üniversiteyi bırakıp tekrar sınava girmek veya başka bir işle ilgilenmek istemiştim.ne üniversiteyi ne de bölümü ben tercih etmemiştim aslında. bunu sık sık aileme de söylemiştim. zaten ben okurken çalışarak kendi kendimi finanse ediyordum. ama niyeyse onlar izin vermeyince ben de okumaya devam etmiştim. aradım annemi ,yurt dışına gitmeye hak kazandım. litfanyaya gönderecek okul beni dedim.
annem olayı anlayamadı başta bir sonuca varamadan kapattık. sonra kendince araştırmış ve bizim oradaki dul bir imamın karısına ulaşmış.böyle bir komşumuz varmış. niyeyse bulunmuş.kocası macaristan'da imamlık yaparken orada macar bir hatunla evlenmeye karar verip bunu boşamış)(bir takim siyasal islamist üç kağıtları). artık başka ne konuştular bilmiyorum fakat yıllarca okulu bırakmama direnen ailem ve yegane basamak taşı annem okulu bırakmamı,istersem tekrar sınava girmemi istiyordu. ne değişmişti ki? niye ki anne dedim?
oğlum gitme oraların karıları kızları herkesle yatıyorlarmış dedi. yani annemin gitmemi istememe sebebi orada bir kadınla sex yapma olasılığımdı .sanırım beni de leylekler getirmişti,ahaha 50 ve 79 arası doğmuş olan kanserli jenerasyonun bu halleri bitiriyor beni. yıllarca bok gibi sürünürken ses etmeyen oralı olmayan annem artık biriyle sevişmeyeyim diye resmen tornistanın allahını yapmıştı.bir süre sonra onlar gavur domuz eti yiyorlar ve bir süre sonra da orası hepten gavur memeleketi defansına dönüşmüştü bu. bir de okumuş eski bir akademisyendi güya annem.
benim için hiç bir değeri olmayan litfanya öyle olunca inada dönüşüp gidilecek bir yere dönüşmüştü. artık sıkınıtlı bir ders onayı süreci ,evrak toplama süreci ki bu süreç ben litvanya topraklarına indiğimde dahi devam etmiş ve oradaki erasmus ofisi tarafından bana paper boy ve tooo much of a bureaucracy boy lakaplarını almama sebep olmuştu. diğer ülkelerden gelenlere kıyaslayınca sanki sadece benim ülkem herşeyi bana ızdırap olacak hale getirmek üzere vardı. herkes bir haftada tamamlarken işlemlerini biz türkler halen kağıt toplamakla meşgüldük. fakat bu eziyet benim için bu gün dahi "ben bu 35 yıllık hayatta yaşadıysam nefes aldığımı hissettiysem bunun 10 ayı erasmusa gittiğim kalan 3 ayı da yurt dışında staj yaptığım zamandır" cümlesine dönüştü.günlerce tek tek hocaların kapısının önünde yatıp kalkarak ders onayı ,vize toplaması bilet alması derken bir süreç.....
sahi bu ülke neden kendi öz evlatlarına düşman? en çok o zamanlarımda farketmeye başlamıştım . oysa benim oraya gitmemdeki amaçlarımdan biri türk'ün gücünü,iradaesini,çalışkanlığını,başarısını oradaki gavurlara da göstermekti.garip bir öfke ve kin de yok değildi hani içimde. hiç görmediğim ve bilmediğim o gavurlara karşı. ucağa binerken bunları tekrarlamıştım kendi kendime oysa. türk'ün gücü....bir türk genci olarak o gavurlara gösterecektim.....
2.milyonluk ülkenin kendine ait bir hava yolu firması yoktu,thy gibi firmaların oraya aktarmalı dahi uçuşu yok olsa bile bende thy riga aktarmalı ucusa verebilecek para yoktu bir türk genci olarak... airbaltic firmasından aldığım riga aktarmalı uçuş sonunda varmıştım artık.hava alanında mentorum olan bir kız karşıladı beni. bir süredir maille iletişim halindeydik zaten. sağolsun çok yardım etti hiç düşmanım değil hiç de beni ve ülkemi bilmiyordu.biz burada herkesi düşman sanıyorduk oysa....odama yerleşene kadar her adımda yanımda oldu. oda arkadaşımsa bir almandı . ne gariptir,ben bir laptobu o zaman uzun bir taksit süreciyle zor alırken onun 2 labtobu vardı....ben pamuklara sarıp sarmalarken o hiç umursamıyordu. beni asıl dumur eden onun porsche bir arabası olması ve kendi arabasıyla oraya gelmesiydi. sonra benzer durumu fransızlarda da gördüm....ha benim için araba kendi ülkemde hayaldi zaten. ilk o dakikalarda sanırım türk'ün gücünü görmeye başlamıştım. kimse düşman değil hatta portekizli kız arkadaşımın osmanlının yıkıldığından dahi haberi yoktu....
döndüğümde ise okul orada aldığım dersleri saymamak için binbir takla attı. ulan ben zaten bölüm birincisiyim. bu dersleri burada daha kolay geçeceğim. yaz yaz yaz çöz çöz çöz bu bana çocuk oyuncağı orada olmasam bu dersleri aa ile geçerdim dedim avel avel baktılar. fakat saymamak için mahkemelik olduk sonuçta okul benim kaydımı bir dönem tavukculuk diye bir bölüme kaydıracak kadar ileri gitti. ve ben okuluma karşı bir mahkeme kazanmak. okulu ise uzatmak zorunda kaldım.3 yıla değil 4 yıla bitirmiş oldum. oysa ben erken bitirebilmek için ortalama kasmıştım...meğer üst sınıflar bu durumu bildikleri için gitmemişler. benim 2 alt sınıfta olduğum için bundan haberim yoktu.daha önce gidip dönenlerin derslerini kabul etmemiş antlaşmaları ihlal etmişler..
sahi biri cevap verebilir mi? biz bu ülkeyi hakk edecek ne kötülük yapmıştık hangi yaratıcıya?düşmana gerek yok sağ olsun atalarımız yeter bize.
devamını gör...
2.
aklimda kalan sadece litfanya...fanlarin ülkesi :) yarildim ya
devamını gör...
3.
kişinin bir başka versiyonunu keşfetmesini sağlayan programdır.
devamını gör...