erdal erzincan

erzurumlu türk halk müziği sanatçısı.

john frusciante‘nin ünlü sözünde kendine yer bulan bağlama ustası. *

“oğlumla evimin bahçesinde enstrümanlar çalarken ikimiz de en sevdiğimiz müzisyenler olurduk. oğlum ben olurdu, ben ise erdal erzincan.”

şaka bir yana, bağlama cemiyetinde arif sağ bir numaraysa iki numara kendisidir. zaten arif sağ’ın öğrencisidir.

anadolu isimli parçası şehir şehir gezdirir.

ali'nin babası.

bir enstrüman, bir insanın nasıl uzvu olur sorusuna cevaptır. kendisi külliyattır, bağlama deyince akla gelen ikinci isimdir benim için. birincisi elbet rahmetli hasret gültekin’dir.

erzurumludur. dedesi erzincan depreminde çok büyük yardımlarda bulunduğu için bu soyadı almıştır. bağlamaya çağ atlatmış biridir. solistliği, icracılığının gerisinde kalır. erol parlak ile çok büyük işlere imza atmıştır. arif sağ akrabasıdır. yamulmuyorsam hüseyin turan ile de kuzenler.

aşılamaz diye düşünülen zirveleri aşmış* bağlama virtüözü.

bir gün elbet ustayla dem'leneceğiz.

kariyerine arif sağ müzik kursunda aldığı derslere başlıyor. ilerleyen zamanlarda birlikte bir çok proje'ye imza atmanın temelini bu kurslarla atmış bulunuyor.
almanya'da, avusturya'da, hollanda'da, iran'da bu ülkelerin cumhurbaşkanlarının destekleriyle ünlü orkestralarla birlikte çeşitli konserler veriyor. sürekli üreten, öğrenen, sazını elinden bırakmayan bu üstad zaman içinde bağlama bilgisini kendi adını taşıyan müzik kursunda öğrencileriyle paylaşıyor. hem müzik eğitmeni hem de yorumcu olarak anılır. gezici bağlama atölyesi adlı çalışmasıyla yetenekli olan köy çocuklar'ının ayağına gidip bağlama dersleri vermiştir. arif sağ ile birlikte hazırladığı bağlama metodu adlı kitabı vardır. türkülere ömrünü adayan bir sesimiz. canla başla bağlamasını çalıp, o köklü kültürü anlatabilme bilgisine ve yeteneğine sahip halk müziği sanatçısıdır.


arif sağ'dan da dinlemesek olmaz.

niye böyle çaldın ki? cerrah mısın sen?

portakal zeybeği akdenizli olmayan biri tarafından anca bu kadar güzel çalınabilir. sanırsın 100 dönüm narenciye bahçesi var.

ahmet aslan ve kemal dinç'le beraber söyledikleri türkü efsanedir.

sensiz olmazdı zaten.... her şeyimm...

çocukluğumda bizim mahallelerde halk konserleri düzenlenirdi. ya bahar aylarının ya da güz aylarının başında olurdu. üzerine hırkasını geçiren gider dinlerdi. pek çoğunuzun adını dahi duymadığı aşık gülabi* gibi lokal efsaneler de güler duman gibi namlı kişiler de gelirdi. erdal erzincan'ın gelişini ve sabahat akkiraz'ın gelemeyişini çok net hatırlıyorum. sabahat akkiraz'a karşı tek taraflı bu şahsi kırgınlığı şimdilik kapatıp konuyu tekrar erdal abi'ye getiriyorum. kıytırık bir sandalyeye oturur pek de kalabalık olmayan kitleye bir saat, iki saat program neyse çalardı. çok etkilemişti onun bağlaması. sanki bağlamayla karşılıklı aşk yaşıyorlar gibi hükmediyordu bağlamaya. çok kişiyi dinlemişimdir o konserlerde ama hiç kimse onun bende bıraktığı etkiyi bırakmadı. artık koca herif oldum. ne zaman açıp dinlesem aklıma o günler geliyor aklıma. hayıflandığım tek nokta o dönemler pek de meylimin olmadığı bir müzik türü, bir enstrüman beni bu kadar etkilemişken o müziğin peşine düşmemek oldu. şimdi yırtınsam öğrenemem gibi geliyor.

bu arada, erdal erzincan'ın o konserler için beş kuruş para aldığını da sanmıyorum. tamamen sanatına ve halkına olan saygısından gelirdi. bu adam köy köy gezip çocuklarla bağlama atölyesi yapan adam. yoksul bir adam değil ama kazanabileceğinin onda birini ancak kazanmıştır. sadece bunun için bile saygım sevgim sonsuz olurdu, bir de çocukluğumda böyle bir etki bırakmış olması onu benim için dokunulmaz kılıyor.

buradan

yarıştırılmaz, kıyaslanmaz, ayıptır ama piko ile çok sık yaparız... "erdal vs erol" kim kazanır? tabi ki erollllllll....narsissssstttt...
şaka şaka... ikisi hakkında da sayfalarca yazabilirim, günlerce dinleyebilirim, ikisi de çok üretken, çok çalışkan ama ne biliyim; o pürüzsüz mızrap, o milimetrik tuşeler, o ağır duruş, hüzünlü yüz, işin ilmini bilmek, rektör olmak, efendi kişilik, bir çok beste (bak bu önemli)... gelsin o zaman...
dip: erdal başlığında erol tanımı girmek.....

bugün sabah ile vidalı yardan

1971 erzurum doğumlu bir bağlama ustası, bağlama da şelpe tekniği ile meşhurdur. sazı ve sözüyle adından söz ettirir.

birkaç gündür sarmış bulunduğum büyük bağlama ustası. arif sağ'ın yeğeni olarak bilinse de bu doğru değildir ancak onun köylüsüdür*. şu eserine özellikle sardım.

buradan

ağırgöl dağının kahmut yaylası
hangi gün inersen hoştur havası?
gel ey düzgünüm gel, çektirme yası
sulari kulunu yar yar, o yar o yar, o yar o yar, o yar o yar, o yar o yar
sor da sonra git.

yapamadım...bu adamın hayranlığından edemedim....budur diyor... başka bir şey demiyor...

#3132510 erzincan semahı
bu semahta musa eroğlu'nun bağlaması daha iyi


halk müziği sevilmez mi?