evli kadınlar artık sadece kendi soyadlarını kullanabilecek

(bkz: ders çalışmamak için yapılan anlamlı haraketler)

kızların kendi adlarını kendilerinin seçmesi gerekir. kimliklere belirleyici numaralar yazılabiliyor zaten, kimin kimden geldiğini/doğduğunu belirleyebilmek için. gen testi de yapılabiliyor. erkek ya da kız farketmez. çocukların belirli bir yaştan sonra kendi adlarını kendilerinin belirlemesi gerekir.

babası gibi başka bir erkeğin soyadını taşıyarak ataerkil düzene tepki göstermek yine ataerkil bir hareket olarak paradoks oluşturuyor. soyadı kanunları ataerkil dönemlerde geliştirilip yürülüğe sokulduğu için kadınlara ait soyadı yok, yani annenizden ad alsanız bile yine onun babasının ya da dedesinin adını almış oluyorsunuz. bazı toplumlarda babaya ithaf olan kızlık soyadları kullanılıyor ama babadan bağımsız soyadı ataerkil toplumlarda yok.

soyadını toptan kaldırıp, insanların adlarını seçme yöntemlerini değiştirmek gerekir. babasının soyunun adı için top-tüfek savaşabilecek onca 'zonta' ile birlikte bu tür bir değişime nasıl gidilebilir bilemiyorum..

aile müessesesini zayıflatacak olan karar.

kocanız sizin rakibiniz değil, kan davalınız değil.
soyadının amacı sizi tek bir aile isminde birleştirmek, eğer soyadı farklı olacaksa o zaman aile olmuş olmuyorsunuz.

doğum oranları iyice azaldı. kadınlar kendilerini bir ailenin parçası gibi görmediği sürece ortada aile de kalmaz.

eşitlik her zaman adalet anlamına gelmez.
evlilikte her şey tamamen eşit mi?.
nafaka hakkı kadında, ziynet eşyaları kadında, erkeğin zorunlu askerlik hizmeti var, gitmezse 250 bin lira vermek zorunda, kadının böyle bir zorunluluğu yok, düğün masraflarının çok büyük kısmını erkek karşılıyor, eğer inançlı biri iseniz mehir konusu var.
kadın evlendiği zaman işten çıkıp tazminat alabiliyor, erkek alamıyor.
yani kadın ve erkeğin kanun önünde ve toplum önünde birbirinden farklı olduğu pek çok konu var.
işinize gelince eşitlik işinize gelmeyince pozitif ayrımcılık.

şimdi kadınlar diyecek ki "erkek değil mi yapsın"
o zaman erkekler de "kadın değil mi benim soyadımı alsın, sanki taş atıp koku mu yoruluyor" der

evlilik yaşı iyice yükseldi. erkekler kendini enayi gibi hissedeceği bir evlilik yapmak istemiyor, hayatı toz pembe gören bazı kadınlar ise beklediği beyaz atlı prens bir türlü gelemediği için evde kalıyor.

aile olmak, her şeyi paylaşmak, birlikte mutlu olmak, birlikte üzülmek. aile olmak böyle bişey.