fakirlerin okumaması gereken üniversite bölümleri

bir lahmacuncudanterasagelenkurum ukdesidir.

kim neyi okumak istiyorsa okusun elbette fakat bu konu ile ilgili zamanında biraz kafa yormuştum...

mesela felsefe gibi bir bölüm; kesinlikle gelir endişesi olan insanların okumaması gereken bir bölümdür zannımca. tamamen kişisel tatmin yahut akademik bir kariyer için - ki bu ülkede bunun kesinlikle maddi bir karşılığı olmayacaktır. hatta akademik bir kariyere sahip olayım derken kanun hükmünde bir kararname ile üzerinize otorite tarafından yapıştırılacak töröriz yaftası da, sizin erken emeklilik ikramiyeniz olacaktır- okunması icap eden bir bölümdür.

gelir endişesi taşıyan bir birey olmasa idim şayet, kesinlikle okurdum. okurdum ve mandıra filozofu gibi dolaşırdım ortalıkta.

yahut ulus baker gibi.

ulus baker olurdum hadsizliğinden bahsetmiyorum, o dışarıdan gözlemlenen boşvermişlikten, özensizlikten bahsediyorum...

böyle bir boşvermişliğe ihtiyacım var çünkü...

sanat tarihi.
ulan dümbük senin neyina lan sanat tarihi. ağzın otlu peynir kokuyor lan senin.

fakirler direkt üniversite okumamalı, okuyanlar da hem çalışıp hem okumalı. yarın öbür gün mezun olup işsiz kaldıklarında ailenin sırtına yük olma psikolojisi çok ağır bir bunalıma sürükler. ha insan her şeye rağmen üni ortamı görmek istiyor bu gayet normal ki ben çoğu insanın aksine ünilerin 4 yıllık veya 2 yıllık vakit kaybı olduğunu düşünmüyorum. iş sahibi olmak için okumak istemek ama buna rağmen bir gelecek planı yapmamak asıl sıkıntı. öğretmenlik okuyorsun çaren atanmak ya da özelde işe girmek, ortalama atanma puanı 80, bunun için üni 3ten itibaren yavaş yavaş çalışmaya başlamak lazım mesela. genel olarak yarını düşünmeyen bir toplum olduğumuz ve devlet de toplumun bu zihniyetine uygun hamleler yaptığı için ortaya vasıfsızlar ordusu çıkıyor. tr gençlerinde en büyük sorunlardan biri gelecek kaygısını çok geç yaşamaya başlamaları, üniden mezun olunca kafalarına dank ediyor bazı şeyler. oysaki bu kaygı lise 3 4 gibi başlamalı ve bir plan çizilmeli.

serbest avukatlık yapacaksanız hukuk bölümü. aksi durumda biraz varlıklı çevreniz olmadan kendi müvekkil çevrenizi oluşturana kadar açlıktan kokan ağzınız için komşu illerden de şikayete gelinecektir.

bölüm değil ya asıl üniversite önemli. büyükşehirdeyse, egedeyse veya özel üniversiteyse etraftaki herkes sürekli bir şeyler yapıyor insanın içinde ukde kalıyor.

karakter kazanma değil de para kazanma hırsı varsa herhalde hukuk hariç her bölüm bu ülkede. malum hukuk okuyanlardan da ancak namussuzluk yapanlar iyi kazanıyo kimse inkar etmesin sırf bu yüzden ilk çocukluk arkadaşıma yol verdim. paragözlük insanın bütün karakterini değiştiriyo hatta karl marx bence yanılmış değişmeyen tek şey değişim değil ek olarak paragözlüktür.

mimarlık mezunu yakın arkadaşım var ve diyebilirim ki fakirseniz eğer sponsorunuz yoksa o bölümde barınmanız da zor. maketler, paftalar, çıktılar... tüm bunlara harcanan paraya da birebir şahit oldum.

tıpta da biraz var aynı durum. ilk üç yıl gerekli kitapları edinebilmek sıkıntı olabiliyor lakin tıpta kitap almadan da mezun olabilirsiniz gibi seçenekler mevcutken mimarlıkta aynı şekil kaçışlar mümkün mü bilemiyorum.

benim gözlemim, mimarlık fakirin okuyamayacağı bölümdür.