felsefe hayata ne yapar

her şey yolunda gidiyorsa ya da öyle olduğuna inanılıyorsa ortada hiçbir sorun yok demektir. çoğu insan, günlük pratik sorunlar dışında hayatını soru konusu yapmaz. hayatın hayhuyu içinde yuvarlanıp gider, aslında hayatı da kaçırır. o insanlar için “felsefe hayata ne yapar?” sorusunun yanıtı “felsefe hayata teğet geçer.” biçiminde olacaktır.


hayatı kaçırmamak için durup hayata bakmak gerek. bakmak için durmalı yoksa önünden hızla gelip geçenler görme eşiği altında kalır,
onlar görülemez, ayrımlanamaz; tıpkı göz önünden hızla akıp giden film şeridi kareleri arasındaki ayrımın ayrımlanamadığı gibi. sıradan insan, bu durup bakmayı beceremez. ama bir gün, örneğin başına bir felaket gelir ya da anlamlandıramadığı bir olayla karşılaşır. “ne oluyor, neden ben?” diye sorar kendine. ortada, görünürde bir neden yoktur. aslında ne “neden ben?” sorusunun ne de olayın
olağan anlamda bir anlamı vardır.

acı katar sonra da bu acıya aşık eder.

bi bok yapmıyo sabah kalkıp işe gidiyosun..

tamamen aksiyona geçirme isteğiyle ilgilidir, insanı vezir de eder rezil de.

iki hoplatıp bir sayar.

kelime anlamı bilgelik sevgisi, hikmet arayışı olan felsefe, öncelikle bilgiden haz almayı sağlar şeklinde tanımlanabilir. kişinin ben kimim, evren nedir, ben niçin dünya denen gezegende bulunmaktayım, tanrı var mıdır, hayatın kaynağı nedir vb. sorularına yanıtlar bulmaya çalışmasıyla, bulmaya çalıştığı yanıtlardan zevk almasıyla ilişkilidir. en önemlisi, felsefe düşüncenin ilkelerini öğretip, doğru düşünmeyi sağlar. doğru düşünen kişinin de manipülasyona karşı radarı açıktır. velhasıl felsefe, meraklısına anlamlı bir hayat yaşamanın yollarını gösterir.

çerçeveyi kırarak, yeni bir bakış açısına sahip olmanıza sahip olabilir. tabii bu "çığlıklarım dalgalanırdı okyanuslarda" felsefesi falan değil, gerçek felsefe.

anlam katar. düşündürür. empati yaptırır. olumlu pek çok eyleme önayak olma potansiyeli barındırır.

felsefe hayata ne yapar bilemiyorum da türkiye'de yaşıyorsanız hayat felsefeyi alır, göğsünde yumuşatır, kucağında sektirir sonra da gelişine öyle bir vurur ki felsefe denen kavram ortalıklarda bir daha görünmez.

şaka yapar. *

anlam katar ya da olan anlamı da elinden alır...

mermi manyağı yapar.

hic 1 sey yapamaz. felsefenin oyle 1 gucu yoktur.

somut fizik dünyada tanıdığınız boyutlara yeni düşünsel bir boyut daha katar. kendiniz ve hayatla yeniden tanışırsınız.. daha önce önemsemediğiniz kimi şeylerin önemini kavrar yeniden biçimlenirsiniz. sürükleyici ama bitmeyecek bir kitaba başlamaktır felsefe.

bir yerden alıntı… daha uzun hali de mevcut lakin bu kadarı yeterli.

kıbrıs'ta dört ceset bir baker'ken?

felsefe; bakmaktan öte görmeyi öğretir. görmeyi öğrenir varlık.

hayat bize ne yapar.
ben o kısımla ilgileniyorum.

''koyun yemini çobanın önüne getirip de 'bak ne kadar yedim' demez; bunu yer, sindirir, yün ve süt verir. bunun gibi, sen de felsefi ilkelerini insanlara anlatıp durma; onlara sindirdiğin bu ilkelerden ürettiklerini göster.''

epiktetos

çevrenizde bu ürettiklerinizi anlayacak kimse yoksa, mecburen onların seviyesine inip yediğinizi içtiğinizi anlatmak zorunda kalıyorsunuz, genellikle anlatsaniz da, onu dahi anlamiyacaklardir...

bir epiktetos sözü de benden;

önemli olan başınıza nelerin geldiği değil, bunlara nasıl tepki verdiğinizdir.

kendini gözlemliyorsun, tanıyorsun, eleştirel düşüncenin dibini boyluyorsun her defasında daha yumuşak düşmek için yollar arıyorsun. kendinin en iyi versiyonunu bulabilmek için elbette felsefenin derinliklerine inmek zorundasın. bu arayış hayatı anlamlı yapıyor zaten. kendini bulmak için gelmediysen ne için geldin..