felsefenin başlangıcı

felsefe hayal kırıklığı ile başlar. politik ya da dini hayal kırıklığı. bu hayal kırıklığı hayatın anlamsızlığına ya da dünyanın adaletsizliğine ilişkindir.

üzerine tez yazılabilecek kadar derin ama şahsi fikrim olarak atalarımızın yırtıcılardan kurtulup nefes alabildikleri zaman zarfında "biz ne yapıyoruz burada ya ?" sorusuyla başlamış olabileceğini düşündüğüm şey.

felsefe rahatlık ve zenginliğin olduğu yerde başlar. yarınını garantileyememiş adamın ne kavramlar umrundadır ne töz problemleri.

kesinlikle insan olduğunuzu anladığınız zaman başlar. ama bu "insan" dediğimiz öyle her nefes alan aklı olan ve bedensel ihtiyaçlarını giderip öylesine yaşayanları kast etmiyorum. her şeyden öteye aklını koyan ve kendinin yüceliğini bilen kişidir. felsefe de tam burada başlar...bildiğin an ve bildiğini kavradığın an olay bitmiştir... acıların ve sevinçlerin hayırlı olsun şimdiden

düşünen insanın tarih sahnesine çıkması ile başlamıştır. düşünen insanın ilk yaptığı şey ise çevresindeki olay ve nesneleri anlamdırmak için sorular üretmesidir. aslında, din dediğimiz ideoloji felsefenin ilk sonucudur. çünkü bilgi birikiminin neredeyse sıfır olduğu çağlarda insanlar bu olay ve nesnelerin ne olduğuna dair cevaplarını uydurdukları tanrılarda bulmuşlardır. sonralarda antik yunandan başlayarak tanrı haricindeki açıklamalar ile devam etmiştir. felsefe denilen şey ironik şekilde hem dinin, hem de bilimin kaynağını teşkil eder.

wilhelm capelle'nin sokrates'ten önce felsefe kitabında bu konu genişçe ele alınır. temelinde varlık, madde ve yaradılış sorguları yatar.

birkaç kişinin güzel bir yemekten sonra oturup muhabbet etmeleriyle başlamış olduğunu düşündüğüm durum neden yemekten sonra diyeceksiniz çünkü aç karnına felsefe yapamazsın işte tam da bu nedendendir ki afrika'da felsefe gelişmemiştir, demek ki neymiş birinci kural aç bir karnın felsefesi yoktur

benim için, neden artık bezıme daha fazla işeyemeceğimi anlamaya çalışırken başladı. insanlık için thales (mö 6. yy) e kadar dayanıyor

"her şeyin başı şudur. felsefenin de..."

keyif verici maddelerin tarihiyle paralel gittiğini düşünüyorum.
abi kimse tarlada tüm gün ırgatlık edip sonra kartezyen aydınlanmasının temelini atamaz. sağlam sağlam otları çekip uzanıp felsefe yapmış işte adamlar. şaka bir yana ruhsal gelişim o vakitler bizim modern dünyamızdan çok daha önemliymiş. inisiyasyon çok çok önemli. bunda muhtemelen pagan inanç pratiklerinin de etkisi olmalı.