fernando pessoa

1888 doğumlu portekizli şair, yazar ve ressamdır. farklı mahlaslarla, farklı kitaplar yazmış, kendine atıflar yapmış bir yazardır.

bazı çarpıcı cümleleri:
"kendi varlığımdan öylesine soyundum ki, bana göre, var olmak giyinmektir."

"hissettiğimi söylemeye çalışıyorum. hissettiğimi kendime söylemeden."

"ben, kendimle kendim arasındaki bu aralığım."

huzursuzluğun kitabını okuduğumda beni de huzursuz etmiş, sorgulamalara ve akabinde yoğun düşüncelere sevk etmiş yazardır. farklı bir iç dünyası ve yaşam tarzı vardır.

"portekizli şair, ressam. lizbon'da doğdu. beş yaşındayken, müzik eleştirmeni olan babasını kaybetti. annesi, portekiz'in durban konsolosuyla yeniden evlenince yerleştikleri güney afrika'da tam bir ingiliz eğitimi gördü. 1905'te geri döndüğü lizbon'da yaşamının sonuna kadar kaldı."

(bkz: anarşist banker)

tema olarak türk edebiyati’nin ahmet haşim’ine tekabul eden, 20. yy’in portekiz’li büyük edebiyatcisi.

(bkz: ahmet haşim)

portekiz'li yazar'dır modernizm'inin öncülerindendir. en önemli eseri huzursuzluğun kitabı 'dır.

yola çıkmak! yitirmek ülkeleri

yola çıkmak! yitirmek ülkeleri!
bir başkası olmak süresiz,
yalnız görmek için yaşamaktır
köksüz bir ruhu olmak!

kimseye ait olmamak, kendime bile!
durmadan gitmek, sonu olmayan
bir yokluğun peşinde
ve ona ulaşma isteği içinde!

böyle yola çıkmaktır yolculuk.
ama ben açık bir yol düşünden öte,
bir şeye gerek duymuyorum yolculuğumda.
gerisi sadece gök ve toprak.

(1933)



fernando pessoa

aklımı sürekli kemiren bir fikri(yola çıkmak nereye olduğunu bilmeden) öylesine güzel anlatan bir şair.

kalp düşünebilseydi atmaktan vazgeçerdi diye son derece kezban bir sözü var. ben pessoa'yı severim.yillar evvel birkaç kitabını daha memlekette bu kadar poppi değilken alıp okumuştum ama bahsini ettiğim sözünü nereye koyacağımı yıllardır çözemedim. yani ne yapmak nereye varmak istemektedir?

gerçekleşebilir olanı düşlersen, o zaman sahici düş kırıklığı diye bir şeyin gerçekten var olabileceğini anlarsın.sözünün sahibidir.

" ben senin her zaman aradığın ve asla bulamayacağın kimseyim."

"öyleyse kim kurtaracak beni varolmaktan?" diye bir soru sorarak huzursuzluğunu cümle aleme duyurmuştur.

“kendimden ne bekleyebilirim ki? korkunç bir duyarlılığa sahip olan duyularım, derin bir bilinç içinde olan duygularım var. yalnızca beni yok eden keskin bir zihne, eğlenmemi sağlayan düşler kurma konusunda olağandışı bir kapasiteye sahibim. cansız bir istek ve onu canlı bir çocuk gibi beşikte sallayan bir düşünce geziniyor içimde.” - fernando pessoa

''bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu.” sözünün sahibi portekizli şair ve yazar.

huzursuzluğun kitabı'nı yazmıştır.
1888/1935 yılları arasında yaşamış, portekiz edebiyatının en önemli isimlerindendir.
babasını çocuk yaşta yitirmiş, annesi yeniden evlenmiş, hayatını ise önceleri iş mektupları yazarak kazanmıştır.
genç yaşında şiire yönelmiş, a aguia dergisinde yazdıklarını yayınlatmıştır. şiirlerinde ise nostalji ve geçmişe özlem temalarını işlediği bilinir.

47 yaşında karaciğer hastalığından hayatını kaybetmiştir.
öyleyse kim kurtaracak beni var olmaktan, hayatımı toprağa veriyorum der huzursuzluğun kitabı'nda.
hayatını toprağa vermiştir, herkes gibi.
bize düşen ise eserlerine sahip çıkmak, okumaktır.


şiir

"kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki kıyafetlerim ile vücudum arasındaki boşluğu hissedebiliyorum. "

sözünün sahibi portekizli yazar.

huzursuzluğun kitabı’nda yalnızlığı neredeyse tek gerçeklik kabul eder. kalabalık içinde kendini kaybolmuş, yalnızlıkta ise kendine temas halinde görür.