flörtün sevgililiğe dönmeme sebepleri

sanırım kimsenin dertlerine dert edinmeye tahammülü kalmadı.

insanların yeni bir insanı tanımaya, anlamaya ve kendisini anlatmaya hevesi kalmayışındandır..

kimse kendinden emin değil. herkesin hayatına rahatlıkla girip çıkabileceklerini sanıyorlar. bir tek kendi zamanları önemli, hayatına girdikleri insanın zamanı yok sanki. bir de fazla aceleciler. hemen her şey olsun istiyorlar da flört döneminde birbirini doğru düzgün tanıyamadıktan sonra bir ilişkiye başlasan ne başlamasan ne.

insanlara tek kullanımlık tabak çatal muamelesi yapan insanların çoğalması.

kişilerin birbirlerinin buhranlı hayatlarına iyi gelip daha öteye geçememe durumudur.bu pandemide insan yalnızlıklarını daha çok hissediyor hele ki bu yalnızlık tercih meselesi değilse .fakat mesele yalnızlığa çözüm bulmak değil yalnızlığı paylaşabilecek birini bulabilmektir.

çok ilgi gösterince şımarıkların sıkılması durumu.

kolay ulaşmak,kolay unutmak. bir de şu konu var tabii (bkz: yeni bir insanla tanışmaya üşenmek)

kız ilk buluşmada erkeğin maaşını sormuştur.

beraber vakit geçirmelerinin kısıtlı olması sürekli ertelemek sevgili olabilmek için akıllarinda kalacak etkinlik, paylaşım yaşamamak zora gelememek ve tahammülsuzlukten olduğunu düşünüyorum.

sevgililik olayının baya masraflı,eski sevgilininin unutulamadığı ,yalnızlıgın harika oldugu hissedilen durumdur.

bir taraf istemiyordur aslında. istese zaten dönmüştü bile.

erkeklerin, flört müyüz ? arkadaş mıyız ? olayını anlayamamasından dolayı

başkalarıyla da flört ediyor olması .

yeteri kadar olmamıştır. klişe olacak ama elektrik yok.

kafa uyuşmazlığı, iki tarafın da pasif olması etken sebeplerdir.

bir tarafın birden fazla alternatifi olmasından kaynaklanır.

bir arkadaş söylemiş ama bende birşeyler eklemek istiyorum, evet net olarak, bir tarafın istememesidir, tek başına "istememek" geçerli bir sebeptir aslında, bunun sorgulanmasınıda anlamıyorum,
"niye istemiyorsun" ne demekse..
bir aydır flört bile etmediğim, bir şekilde tanıştığım ve arkadaş olarakda kendisinden hoşlanmadığımı, hiçbir şekilde görüşmek istemediğimi kibarca söylediğim biriyle uğraşıyorum, ya kabus gibi, engelliyorum, arıyor yazıyor, birde kızmak için hemde, "sen niye benimle konuşmuyosun" filan diye kızıyor bana telefonu açar açmaz, en son yasal yollara başvurucağımı söyledim, bu sefer mesaj atıyor, oturduğum yeri biliyor ve çok korkuyorum, bildiğiniz kabus yani, öyle bir tipki, reddettikçe hırslanıyor, artık nasıl travmaları varsa, nasıl bir kompleksse..
işin kötüsü niye yaptığını ondan iyi biliyorum.. böyle insanları gördükçe insanın hiç umudu kalmıyor erkeklerden gerçekten, ben bir erkeği rahatsız eden bir kadın görmedim hiç, istisnalar alınmasın ama, varsa tabi.. yoksa isteyince her türlü zamanda yaratılır etkinlikde bulunur vs. başta oluşan ilgiyi maalesef azaltarak öldürecek hareketler yapılmıştır bence..

benim olmama sebepleri hep farklı farklı o kadar olmadı ki artık saymayı bıraktım toplumun her kesiminden flört ettim galiba.
yaş ve kafa yapısı uyuşmaması mesela. kız benden büyük, kapalı ancak kafa yapımız alakasız buzdolabı gibi soğuk geliyordu.
bir tanesi aleviydi. o da ilgi manyağıydı. telefon gelince whatsappda konuşurken neden teli açtın neden haber vermedin diyecek kadar ilgi hastasıydı.
bir tanesi en sonuncusu beni en çok üzen oldu. kızın baba ankaralı anne rizeli. baba kız doğunca ölmüş anne kızını babasının ailesinden rizeye kaçırmış. babanın ailesi kızın annesini öldürmeye niyetliymiş. kızla öyle anlaşıyoruz ki o kadar güzel gidiyor ki her şey kızla görüşeceğiz az kaldı derken anası demez mi türkiye'de 80 il olurda seni ankara'ya vermem. kaç sene geçmiş kız kocaman olmuş belki hasımların ölmüş. yok tobe ankara'ya kız vermem dedi. kızda annesinin üstünde emeği çok diye mecburen gitti. çok koydu be kafa sözlük. kafam bozuldu.

abicim bir taraf bi hıyarlık yapmış demektir işte.

aşka, sevgiye inancımız kalmadığı için arkamızı dönüp kaçmamızdandır