galatasaray

transfer sezonunu şu anlık sessiz geçiren takım.

diğer rakipleri şimdiden büyük transferleri kovaliyorlar.

bu c.tesi günü yeni başkanını seçecek spor kulübü.

en az göründüğü kadar hatta çok daha fazla önemli olan seçim. biraz işin başına gideyim, sonra adaylara başarılar dileriz. mayıs ayında alınan seçim kararı bilindiği üzerine pandemi koşulları bahane edilerek "iptal edildi". her ne kadar bunun tüzük gereği olduğu olayın tarafları tarafından da açıklansa da, biz bunun tamamen bir mustafa cengiz adaylığı, tamamen bir abdurrahim albayrak operasyonu olduğunu biliyoruz. olağan tarihe adaylık yetiştiremeyen, öne sürecek aday bulamayan bu koltuk işgalcileri çözümü seçimi iptal etmekte bulmuştu. bu vesileyle bir kez daha dursun özbek'ten özür dilemeyi borç bilirim.

birbirinden değerli başkan adayları ve listeleri mevcut. hepsine başarılar dilemek ve kazananın emrinde olmak kültürümüzün sonucu. sonuç ne olursa olsun galatasaray kazanacak, demek isterdim ama diyemiyorum. koltuk işgalcilerinin kendi kişisel hırs ve çıkarlarına uğruna haftalarını harcadıkları takımımızın, bu organizasyonun adayı olan yiğit şardan beye, onun listesine ne başarı dileyebiliyorum ne hayırlı bir sonuç bekliyorum diyebiliyorum. adnan polat, mustafa cengiz ve abdurrahim albayrak birlikteliğinden hayır gelmez. galatasarayda birliği ve dirliği asla sağlayamazlar. biri ibra edilmemenin hırsını öfkesini hala taşıyan diğeri ibra edilmediği halde kulübü mahkemelerde süründüren, koltuğunu bırakamayan bir diğeri beyefendi beni istiyorculuk oynayan... yiğit bey çok değerlidir ama aslolan galatasaraydır ve irade buna izin vermeyecektir.

diğer tüm adaylara kalpten başarılar, saygılar. bu zor gününde taşın altına eline sokan herkese sonsuz saygılar.

unutmayalım ki, en değerli olan galatasaraydır.

kendimi bildim bileli taraftarı olduğum kulüptür. en sevdiğim ve özlediğim dönemleri ise efsane uefa kupasının geldiği, hagi'nin olduğu yıllar.

son yıllarda federasyon ve diğer rakip kulüplerle yaşanan anlamsız ve gereksiz sürtüşmeler çok yordu beni ve bu sebepten ötürü de birkaç yıldır artık takip etmiyorum. ben ki son 7-8 yılda her sene en az bir derbi maçına giden, devamlı digiturk aboneliği yaptıran, forma koleksiyonu yapan bir kişiydim ama hepsini bıraktım artık. kendi kendime düşündüğümde çok gereksiz yere kendimi yıprattığımı gördüm (maddi ve manevi olarak) artık kafam biraz daha rahat.

10 yıla kalmaz yeni fenerbahçe olacak takım.

vallahi çok özledim. sonunda hasret bitiyor. bir de güzel bir sonuç alırsak benden keyiflisi yok.

taraftarı olduğum ve bundan gurur duyduğum takımdır.

takımların başarılarını, kupalarını, yıldızlarını konuşmak futbolla alakalı bir durum değildir. aynı zamanda bir gençlerbirliği sempatizanı olarak da söylüyorum bunu. başarılar gelip geçicidir. elbette önemlidir ama daha önemli bir şey var bir takımı sevmek için.

tribünde çocukluk aşkımsın şarkısını binlerce kişi ile birlikte söylemek her galibiyetten daha güzel. yeni sezon formalar çıkınca koşa koşa almaya gitmek çok güzel. sonra saçmasapan morlu pembeli formalar görmek, yine de satın almak da güzel.

göteborg maçında 23 korner atıp rakibin attığı tek kornerden gol yiyip kahrolmak, sonra da ranzada ağlaya ağlaya uyuyakalmak da güzel.

canımız ciğerimiz hababam sınıfını izlerken sevdiğim her karakterin fenerbahçe taraftarı olmasına içten içe sinirlenirken hababam sınıfı tatilde filminde gelen kızların galatasaraylı olmasıyla avunmak da güzel.

bir takımı tutmak onun size hissettirdiği duyguları ve önünüze serdiği dostluları sevmektir. gittiğim her deplasmanda karşılaştığım bülent timurlenk’le karşılıklı sigara içebilmiştim mesela rize deplasmanında. onu başka bir tanımda anlatırım nasıl olsa.

galatasaray, acı çekeceksek eğer bir nedeni olmasını sağlayan takımdır.

galatasaray'ın dün akşam 4 gol yiyeceğini söylemiştim. bir kişi ise olmaz öyle şey demişti. evet, kabul ediyorum; yanıldım. 5 gol yedi beni bile mahcup etti.

izlerken utandığım takım.

avrupa fatihimsi.

galatasaray cidden bitmiş avrupa da köy takımlarını yenemiyor artık nerden nereye.

takım için asıl sorun fatih terimdir. başkanda kendi kafasına göre biri oldu. keyfi yerinde ffp olayı da bitti hunharca transfer yapılıyor. bu sene ilk 3 bile zor gelecek. çünkü takımda antrenmana çıkan oyuncular geriye gidiyor.

çocukluk aşkımsınn.

beyoğlu, istiklal caddesinde bulunan bir fransız lisesi. semte de adını vermiştir.

fatih terim denilen kendisi antrenör ya da taktiksel deha sanan zat(bkz: imparator) takımdan kovulana kadar maçları izlemeyi bırakacağım desemde inanmayın daha geçen randers maçını yine kanser olaraktan izledim. ah bee nerede o 2012ler 2013ler...

randers gibi kasaba takımına karşı ilk yarıyı 1-0 geride kapatan takım.

bir an önce hoca değişikliği yapması gereken takımım fatih terim kulüp tarihinin en büyük efsanesi ama terimle olmuyor artık

beni artık ciddi ciddi yoran takımdır.

yemin ediyorum kendine vücut çalımı atmaya çalışan sabri’yi özledim.

etrafında dört dönerek top arayan hayrettin’i özledim.

forma giymeden giden kevin grosskreutz‘u özledim.

arada gaza gelip içinden messi çıkan servet’i özledim.

yoruldum resmen. bezdum.

taylan denen kişi inşallah gün gelir "hakan yavaş ciğerimi söktün" der

tüm takım kameralara dönüp taraftarın yedi ceddine sövse kasımpaşa maçı kadar koymazdı adamlar ikinci yarın bizim sahada oynadılar sadece.

fatih terim'in bitmeyen kompleksleriyle, inadı ve taktiksiz oyunuyla "saldım çayıra mevlam kayıra" top oynayarak beni kanser eden futbol takımını bünyesinde bulunduran spor kulübünün adı.

şampiyonlar ligi resmi instagram hesabi tarafından takipten çıkılan takımdır.