geceye kendine ait bir söz bırak

ah ne kararsızdır şu kalp ,
bazen okyanus dalgaları gibi sürüklenmek ister,
bazen de bir nehir gibi hareketsiz,
sessiz bir yalnızlığa sarılı kalmak ister.

"her insan aşkı yaşamalı derler fakat bazı insanları aşka layık görmezler."

sen sadece
şiirleri yazanın ben olduğumu biliyordun,
yazdıranın sen olduğunu bilmiyordun....

insan, dürtülerini kontrol edebilidiği kadar insandır. yoksa herhangi bir canlı kimliğini edinir ve sadece yer kaplar, asla iz bırakamaz...

bana ait sayılmaz, benzer bir şeyi nerede okumuştum hatırlayamadım şimdi ama sık kullanıyorum bu sıralar.

neden sorusu önemli bir sorudur fakat ondan daha önemlisi, kaç kez sorulduğudur. bilim insanları bir kez, felsefeciler iki kez sorar. sürekli olarak neden sorusunu soranlar çocuklardır. bu demektir ki, sürekli olarak neden sorusunu soran insan olgunlaşamaz ve hep çocuk kalır. yani insanları ve hayatımızı sorgularken etraflıca iki neden sorusu sorma ve cevaplama hakkımız var olgunlaşabilmek için. suçlayacak hep bir şeyleri ve birilerini bulmak ve öfkelenmek yaşın kaç olursa olsun bu yüzden hep çocukcadır.

ne hayal kurmamıza izin verdiler , ne yaşamamıza izin verdiler.

"hayat tesadüfler kadar güzeldir. bazen iyi bir tesadüf, bazen ise kötü bir tesadüf kadar."

bir işin ustası olabilmek için çalışmalısın. hatta hırsız olsan bile...

bu aralar sık sık kullandığım cümle "daha ne kadar kötü olabilir ki?"

kızlar dura dura hiç olur; oğlan dura dura goç olur.

bu çok zor bir başlık. ne zaman bu tarz başlıklara denk gelsem, tam elim gidiyor sonra ''ya başkası da yazmışsa aynı sözü'' diye düşünüp vazgeçiyorum. madem bana ait bir söz olacak, çok orijinal olması lazım. ama diğer yandan söylenmemiş bir söz kaldı mı ki bu hayatta?

o zaman yazıyorum,

''söylenmemiş bir söz kaldı mı ki şu hayatta?''

valla düşündüm bulamadım ve farkettimki hiç kendime ait bi sözüm yokmuş. buda bana kapak olsun xsxscsxsc