genç nüfusun yüzde 68'inin türkiye'den gitmek istemesi

beklentiye girmekte hata girmemekte, büyük beklentileri olanlar elbette umduğunu sadece bu ülkede değil hiç bir yerde bulamayacaklardır.

ülkemde güzel bir hayat sürmeyi çok istememe rağmen benim bile bir ara ciddi ciddi düşündüğüm bir şeydi. tabi yurtdışına bile gidip yerleşebilmek için birikim gerekiyor, o da ayrı mevzu.

eskiden başka ülkelerde insanların yaşam standartlarını bilmiyorduk. haberler ne verirse onu biliyorduk sadece. şimdi dünya globalleşti. herkes dış dünyadaki hayatları görüyor, okuyor, izliyor ve bu da ülkemizde yaşadıkları hayatın nasıl boktan olduğunu, lüx saydığımız şeylerin aslında çok da ulaşılabilir olduğunu görmelerine sebep oluyor. ülkemizde yıllarca çabalasalar da pek bir şey sahibi olamayacaklarının da farkındalar. sosyla özgürlük desen yok, insan hakları desen what the fuck. gitmek istemesin de ne yapsın benim canlarım pek sevgili z kuşağım.

t: genç nüfusun hiç de haksız olmadıkları istek. hatta orta yaş olan bizlerin bile istediğidir aynı zamanda.

bu ülke de krallar gibi yaşayacak birikimim var hatta benim çocuğum olursa onun çocuğu da krallar gibi yaşar. benim şu an ülke de durma sebebim ekonomik krizin para kazandırması başka bir şey de değil. eşimin yüksek lisansı da bitti. şu an öyle fırsatlar var ki elimde nakit olduğu için paradan para kazanıyorum sene sonuna kadar cebimdeki parayı ikiye katlayıp gideceğim üstelik bunu da hiçbir katma değer sağlamadan al sat yolu ile yapacağım. bu ülkeyi yönetenler size üzülmemiş acımamış ben mi acıyacağım? ben parama bakarım işim bittiğinde de siktir olup giderim.

bu ülke daha bu kadar güzel fırsatlara rağmen beni kalıcı yatırım yapmaya, istihdam sağlamaya ikna edemiyor sen gençleri nasıl tutacaksın ben 38 yaşındayım ülkenin geldiği yeri gördükçe midem bulanıyor sen genç insan a ne vaat edeceksin?

kalan %32lik kisma henuz anket yapmamislardir.

türkiye’de gün geçtikçe artan istektir.

emeği geçenlere hakkımı helal etmiyorum.

yüzde 68’in içinde ben de varım

bir küçük kıvılcım olsa bu gençlik kapıkule hududunu ezip geçer. yeni bir kavimler göçü başlatır.

asgari ücret asgari ihtiyaçlara bile yetmiyor! senelerce dirsek çürüten mürekkep yalayan kafa yoran çalışıp adam olan işsizler türedi. yazıktır.
üniversiteye geçene kadar toz pembe ideallerim vardı. "ben vatanıma hizmet edeceğim ." diyordum. şimdi hayatta kalacak gelir için mesleki şiddetten kaçmak için yurt dışı hayalleri kuruyorum, canımı kurtarma derdindeyim yani..

gidecek varsa çok iyi yol arkadaşı olurum.

yüzmeyi öğreniyorum, tam kavrayınca antalyadan açılıp, cebelitarık'a, oradan da fransa'ya kaçacam.

türkiye'de öğrenci olacağıma (ki kötü bir okulda okumuyorum bence) norveç'te rögar kapağı olsaydım keşke...evet yaş 20 durum bu iyi akşamlar herkese.
tanım: az bulduğum oran, en az %82 diyorum gerçek orana

kitapların bile bu kadar pahalı olduğu bir ülkede gayet haklılar.

bence , kalan yüzde 32 de gitmek istiyo.

beni de ekleyin yüzde 69.

gitmek istiyor istiyor ama hiçbir çoğunun hiçbir vasfı yok ve sadece boş yapıyor.

gidip 2. sınıf vatandaş olmasına gönlüm razı değil çocukların. kalın ve savaşın derim.

beyin göçü yaşandı bu ülkede. gidenlerin hepsi asker mühendis öğretmen polis doktor. şuan birçoğu mutlu rahatlar. türkiyede gençlerin önü kapalı. şuan ki eğitim sistemi ile kendilerini sorgulamayacak aptal bir nesil istiyorlar

turistik seyahattir o, yerleşmek istiyor olsalar duramazdın

gitmek istemeyen yüzde 32'lik dilimdeyim. şu bir gerçek yurt dışında ortalama işler yaparak onların standartında yaşabilirsiniz. bu size gün sonunda bir hobi veya ekstra bir aktivite olarak yansır. ancak belli bir birikimi ve zekası olan biri için yurt dışında o standart yaşamı sağlayan paranın kat kat fazlasını türkiye'de kazanmanız daha kolay.

allaallah niye acaba (!)