giderken hiçbir şey hissetmemek

ezelde ramiz karaeski ölüm döşeğinde yatarken kenan birkan yanına gelip şimdi giderken sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum diyor.sonra ağlayarak geri geliyor .çünkü giderken veya veda ederken insan mutlaka bir şey hisseder .öfke hisseder,özlem hisseder vefa hisseder ama mutlaka bir şey hisseder.eger hiçbir şey hissetmeden giden insan büyük hayal kırıklıkları yaşamıştır

kafasında olayları, insanları sıfırlayan insandır. o ana kadar çok mücadele etmiş, affetmiş, uğraşmış ama değeri bilinmemiş insandır.

bu gitmek o gitmek değil muhtemelen ama bazen baya folloş bir durumla karşılaşabiliyorum. o ana kadar her şey güzelken, libido tavanda, heyecan dorukta ama zevk yok. gidiyorsun geliyorsun hiç bir şey hissetmiyorsun. haliyle zevkine değil, sırf sevişmiş olmak için, başladığın işi bitirmek için devam ediyorsun. sonra zaten ne arıyorsun ne soruyorsun. işin ilginç tarafı hep bu tarz kadınlar takıntılı oluyorlar. sebebi folloşluk mu yoksa iplenmemek mi tam ayırdına varamadım henüz.

yapılacak bir şey kalmadığında olandır ki normaldir.

zaten bittiği için hiçbir şey hissetmeyip sonra da gitmez miyiz?

genelde benim yaşadığım durumdur. milyarlarcası varken birilerinin neden aklımda yer etmesi gerektiğine anlam veremiyorum. yaşadıkça bu düşüncemin doğruluğuna da tanık oldum açıkçası. insan denen mahluk umursanacak önemde değil. insan azıcık sofistike bir maymundur. kimileri için bu tanımlamayı yapmak bile zorlaşır.