görme engellilerin hiçbir anısı yok mu sorunsalı

anı nedir, gözün gördüğünün, beynin tarafından sana anımsatılmasıdır.

hiçbir şey görmeyen biri yaptıklarını, yaşamını, anılarını, nasıl hatırlar sahi?

anı, esasen tüm duyumların zihinsel anlamda örgütlenmesi ve uzun süreli bellekte tutulması olduğu için total görme engeline sahip olanlar da görme dışındaki tüm duyularından gelen girdilerin (tat, koku, ses vd.) örgütlenmesi ile birçok hatıraya sahip olabilirler.
benzeri bir örgütlenmeyi görme yetersizliğine sahip olmayan biri de yaşayabilir. kendi adıma, çok kez koku ve seslerden oluşan (görselden tamamen bağımsız) şeyleri hatırlıyor, bunları başka duyumlar ile ilişkilendirdiğimi fark ediyorum.

var.
(!) anılar sadece görülen şeyler hakkında değildir.

- kişi doğuştan görme engelliyse, görsel bir anısı olmaz. fakat geri kalan tüm duyu organları ve o an yaşananlar hakkındaki bilgiler, bizimkiler gibi depolanır.
- kişi sonradan görme engelliyse, gördüğü zamanın anılarını depolar. gerisi öncekiler gibidir. beyin, gerekirse, kör olmadan önce biriken görsel veriler ile bu anıları görsel olarak oluşturmaya çalışabilir. görebilen insanların hayal kurmasına benzer.

(bkz: dünyanın en saçma sorusu)

görsel engel olması, işitsel, dokunsal, koku gibi engeli olduğu anlamına gelmiyor.



beynin hafızayı bulunduruduğu bölüm (bkz: hipokampus) sadece görselliği bulundurmuyor. sadece onu bulundursa zaten görme engeli olmayan bireyler duyduklarını, tattıklarını, dokunduklarını hatırlamaz.

bu sebeple görme engellilerin tabii ki de anısı ( hatırası ) var. hatıra da hatırlamaktan geliyor zaten.

anı, geçmiş zamanda yaşanıp hala hatırlanan, akla gelen şeylerdir. görme engeli olmayan kişiler anılarını hem görsel hem işitsel olarak hatırlarken; görme engelli kişiler ise yaşanan olayları işitsel ve duygusal olarak hatırlar, anıları bu şekilde olur diye düşünüyorum.

tüm anılar görmeyle ilgili değil ki, bazen bi koku gekir burnuna ve yıllaaarrrr öncesinde hissettiğin huzuru anımsarsın. ya da bir şarkı duyarsın ve yine yıllar önce bi dans, bi dokunuş canlanır zihninde…

anılar sadece görmek üzerine kurulu değildir ki.. bol kahkahalı çok güzel bir gün geçirmişsindir günün öne çıkan kokusuyla o günü hatırlarsın.

çok ağlamış çok üzülmüşsündür o günü anımsatan bir koku kazınmıştır zihnine.

sevgilinin kokusu, bebeğinin kokusu, annenin kokusu bunlar hep bir anıdır ve illa görmek gerekmez.