görülme arzusu

insanın toplumsal bir özne haline geliş aşamasında bolca mücadele ettiği arzu. eskiden bilme ve bilinme arzusu iken günümüz görsel çağında bilinmek ve görülmek neredeyse eş anlamalara ulaştığından dolayı görülme arzusuna erişmiş ve insanı bir siber imge olmaya zorlamıştır. bütün bu sosyal medyadaki beğeni yarışının temelinde de bu arzu yatar.

aşırı ilgi manyağı insanlarda görülen, acınası ve düşürücü durum.

(bkz: borderline kişilik bozukluğu) semptomu. ayrıca (bkz: dsm -5)

önce tarım, sonra sanayi, şimdi de bilişim devrimi gerçekleşti.

'her devrim kendisini hazırlayan koşulların içine doğmuştur' derler ama hiç biri bilişim kadar akamete uğrama riski almamıştır bence. ve insanın bir arızası bu devrimin başarısına yol açmış oldu: görülme arzusu

insan beyninin karanlık koridorlarında dolaşan dürtü (içsel kökenli arzu) ya da güdü (dışsal kökenli arzu) adlı arzuların içinde daha önce çok ta öne çıkmamış bir tanesi 'bilişim devriminin'' taşıyıcı motoru oldu.

bunun çok bilmiş sosyalcilerce önceden tahmin edildiğini sanmıyorum. ama yine de yanlışlanma olasılığı yüksek bu sanımın.

insan görülmek istiyor. tanrı 'bilinmek istedim' demiş. insan da kendi çapında tanrısal tözüne öykünerek 'görülmek isterim' diyor.

işte face, insta, tiktok vb mecraları var eden ve işler kılan bu dürtü. bilişim devrimini yaşatan ve yaygınlaştıran bu dürtü. world wide web'in varolmasını sağlayan parazitik insan tutumu. bir arızadan kaynaklanan büyük başarı.

çok yaşa dürtük insanlık

aldatacağım makyajında görülen arzudur. allık elmacık kemiklerinden güneş olup taşar maşallah. göz göre göre gelir aslında yengeler. gavurların "big as day" dediği bir geliş biçimidir bu.

sistemin istedigi ve cogunlugun, onlara bakarken kendini gormus gibi hissedecegi giris seviye insanlarin sosyal platformlarda kitlelere dayatilmasiyla sonuclanan ego eksenli bir tavir ve durtu.

normal sözlüğü ayakta tutandır.

onaylanma ihtiyacının bir tezahürüdür. her insan onaylanmak ister ama hayatını bunun üzerine kurmak hastalıklı bir davranıştır.

daha bebekken başlıyor ağlamayana meme yok. anne fark etmeli, baba fark etmeli. okulda öğretmen, beğendiğin, hoşlandığın, sevdiğin herkes fark etsin seni. onaylanma, değer görme insanı güvende hissettiriyor.
asıl soru şu:
kim kendini görüyor?
olduğun gibi görünmek varken onaylanmak uğruna aslında olmadığın biri gibi görünmek doğru mudur? sal gitsin diyoruz neticede çağın hastalığı yalnızlık ve bir çoğumuz maalesef bundan kaçamayacağız. inadına görünmek istememe arzusuyla yanıp tutuşanlara selam olsun onlar cesur yürek.. aşanlar, dolup dolup taşanlar belki bu hayatı anlayanlar onlar.

zayıf insan arzusudur.

not: zayıfım.

yaklaşık 200.000 yıldır dünyada yaşamakta olan insanoğlunun bildiği cinselliği, sanki kendi buluşuymuş gibi pazarlamaya kalkan tiplerin kendini açık ederken, açık ara bayrağı önde taşıdığı arzudur.
bakması gereken yer buralar değil yakın çevresi.