günlükler (stefan zweig)

günlükler adında başka başlıklar da olduğu için yazar ismi ile belirtilmiştir.

stefan zweig imzalı eser;
dilimize ise ilknur özdemir tarafından çevrilmiş ve can yayınları tarafından basılmıştır.

stefan zweig sevdiğim bir yazar olduğu için onu romanlarıyla olduğu kadar bizzat kendini odak noktasına koyduğu günlükleri ile de tanımak istedim.

günlerdir onunla sohbet ediyorum,
intihar ettiğini hatırlayınca okumak biraz buruk hissettiriyor tabii.
kitap hakkında konuşmam gerekirse;
bence edebî bir kitap ama büyüleyici bulmadım.

etkisi altına alan cümleler fazlasıyla karşımıza çıkıyor ama çok keskin olduğu da belki söylenemez.

anlatım gücü keskin ama tahmin edilen bir düzeyde ilerleyen bir kitap olduğu fikrindeyim, daha felsefik bir bakış açısının eksikliği ara sıra hissediliyor.

yazarın gözlemleri, psikanalitik ruh çözümlemeleri günlüğünde de hissediliyor,
genellikle kişisel rutinleri değil de kişisel rutinlerini edebiyat ve sanat ekseninde anlatıyor stefan zweig.

edebiyat dünyasından tanınmış isimlerle olan iletişimi, yazı yazma rutini, insanlara karşı gözlemleri, hayata karşı duygu ve düşünceleri, kitabın şablonunu oluşturuyor denilebilir.

sürükleyici bir anlatım söz konusu,
yazarın keskin anlatımı ve gitgellerle dolu karmaşık zihni onun anlatımına da yansıyor,
algıladığı şeyleri edebî olarak yansıtma biçimi oldukça iyi ve güçlü, bu yüzden mutlaka okunulası bir kitap olduğunu söyleyebilirim.

yazarın tanıdığı insanlar hakkında kesin yargılara varan sözlerini biraz ön yargılı buldum, insanları izleyen, dinleyen ama kendisi fazla konuşmayan, iç dünyasını insanlara açmayan, bunu sadece edebiyatla gideren biri olduğunu düşündürdü.

etkileyici bulduğum sözleri bırakıp burada bitiriyorum.