güvercin gerdanlığı alamut'a dönüş

sevgili alaman yazar ernst w. heine'in 1994 yılında münih'te kaleme aldığı, 2002 yılında yurt kitap yayın tarafından harika bir ailla dirim çevirisiyle ülkemizde güvercin gerdanlığı: alamut'a dönüş ismiyle yayımlanmış, son zamanlarda okuduğum harikanın da ötesinde bir edebi dil ile yazılmış, tarif edilemez bir kitap...

gelin bu romanı sizlere spoiler vermeden dilim döndüğü... doğrusu, parmaklarım klavyedeki tuşlara vurduğunca anlatayım.

şimdi romanımız şöyle başlıyor, çok sevilen ve inanılmaz güçlü bir adam var, bu adam kelheim dükü ı.louis isminde bir abimiz. bu ağabeyimiz aynı zamanda bir tapınak şövalyesi. bir gün kendisi gezinirken, bir köprünün başında birinin onu beklediğini görüyor ve o adama doğru ilerliyor, kendisi o adamı tanıyor, gülümsüyor, sarılmak için yanına varıyor ama o da ne? o tuhaf adam cebinden bir hançer çıkarıyor ve dükün boğazına saplıyor... sonrası mı? elbette ki kaçmıyor! bu tuhaf adam, "parçalayın beni..." dercesine köprünün başında bekliyor ve istediği oluyor...

tüm tapınakçılar merak ediyorlar, "dükün katili kim?" diye birbirlerine soruyorlar, paramparça olan cesedin yine tanınamaz başını incelerken, kulağının arkasında bir tapınakçı işaretine denk gelip ürperiyor hepsi, hemen ardından o paramparça cesedi tanıyorlar... bu tuhaf ceset, altı ay kadar önce hasan sabbah'ın ünlü alamut kalesine gönderilen, çok güvenilen ve sevilen adrian isminde bir tapınakçı! bizim tapınakçılar merak ediyorlar, nasıl oldu da güvenilir bir adam, kendi tarikatındaki en sevilen insanlardan birini öldürecek bir suikastçıya dönüşebildi? işte burada roman başlıyor, adrian'ın kendisi gibi tapınakçı olan ikizi devreye giriyor ve sırrı ortaya çıkarmak için alamut'a doğru yolculuğa başlıyor...

korkmayın, bunlar ilk sayfaları... spoiler falan yemediniz.

bu roman hakkındaki iyi kısımlardan bol bol bahsedeyim sizlere, yukarıda bahsettiğim gibi çok iyi bir edebi dil var. bazı kısımlarda bir olay karşısında latince bir deyiş söylenmiş, hemen ardından türkçesini aktarmış sevgili çevirmen. misal, "cogitationis poenam nemo meret.", yani, "kimse düşüncesinden dolayı cezayı haketmez." gibi.

dönemin avrupa'sını çok güzel anlatmış, avrupa'daki iç karışıklıklar, tarikatlar arası antlaşmalar, kırgınlıklar, kızgınlıkar ve hatta çatışmalar... avrupa insanının bir gün içerisindeki yaşantısı, yedikleri, içtikleri, giydikleri ve hatta duş aldıkları yerlere kadar inanılmaz detay var. hemen ardından alamut kalesine kadar olan süreçte birçok edebi esere de selam çakmayı ihmal etmemiş sevgili yazar, misal homeros'un odysseia'sından birkaç bölümü bizzat ikiz kardeş orlando yaşıyor, deneyimliyor ve siz de bu kısımdan dolayı yazara şapka kaldırıyorsunuz.

alamut kalesine girdikten sonraki kısımlar ise tamamiyle aşmış kısımlardan ibaret, doğunun gizemi, doğunun batıya olan inanılmaz gücü; bilim, edebiyat, sanat gibi kısımlardaki aşmış içerikleriyle baş baş kalıyoruz. yazar o kısımları yazarken iki dini bir güzel karşılaştırmış ve islamiyeti çok daha üstün ve farklı olarak kaleme almış mesela; doğunun, batıdan fersah fersah önde olduğunu bir güzel, bilal'e anlatır gibi tane tane anlatmış.

daha da güzel olan kısım alamut kısımlarında dönemin alamut kalesinde yaşanmış siyasi olaylar da göz önüne sermiş; misal selçuklu ile olan sorunlar, moğolların sıkıntı yaratması gibi tarihi olayları da mis gibi analtıvermiş ama tam burada roman ile alakalı bir sıkıntı başlıyor; roman aslında alternatif bir evrende geçiyor ve bu da romanın tarihsel anlamda yazdığı her kısmı muammaya sokuyor.

çünkü romanın geçtiği kısımlarda çoktan hasan sabbah ölmüş idi... hasan sabbah, nizamülmülk ve ömer hayyam'ı çocukluk arkadaşı olarak romanda ele almış...

çok tatlı bir sahafta 8 liraya aldığım bu romanı mutlaka okuyun, okutturun.

aynı isimde birkaç farklı eser olduğu için karıştırılma ihtimali yüksek heine romanı. hassan sabah'ın fedailerinden birinin peşinde cinayet kovalanıyor kitapta. açıkçası bence haşşaşilerin günlük yaşantısının anlatımı için bile okunabilir.