güzellikle ön planda olmak

çok sıkıcı bir şey. insan bir başkasının görünüşüyle ilgili olumlu bir yorum yapıldığında veya kendisinin fiziksel durumunu eleştiren şeyler ima edildiğinde morali bozuluyor. başka şeylerde kendinden daha emin olabildiği için biri zekasını veya yaptığı işi eleştirdiğinde duymayacağı şüpheyi duyuyor güzelliğiyle ilgili. durduk yere insan sinir hastası olabiliyor.

çünkü kişinin veya başkalarının güzelliklerini sabit tutsak bile, bugün onu güzel bulan birinin yarın beğenileri değişebilir ve eskiden daha az beğendiğini daha çok beğenebilir. en azından böyle düşünceler güzelliğiyle ön plana çıkan insanın moralini bozuyor. ayrıca kendisini beğenen insanların benzer tipte veya bir şekilde güzel olan insanlara da kolayca ilgisinin kayacağını düşünüyor insan. hiç özel hissetmiyor.

asla olamadığım ve eğer bu tipleme de gidersem olamayacağım insan tipidir.

genelde gold digger olurlar.

olmayadabilirler. herkesin kafasında güzelliğinle kalmak bir şey, hem güzelliğin hem karakterinle kalmak başka bir şey. bir ara kariyer yaparken, karşılaştığım çoğu şahıs hem güzelsin hem karakterli diyordu.

bana bunlar sıradan geliyor ya. bana ne lazım? aşırı çözüm odaklısın. dehşet bir zekan var lazım.