haklı olmak vs mutlu olmak

beynim haklı ol derken kalbim mutlu ol diyor.

sonuçta ne haklı olabiliyorum ne mutlu. iki seçenek arasında kalıp hep yanlışı işaretliyorum.

haklı olmanın şimdiye kadar bi gaitaya yaradığını görmedim.

haklı olup, mutlu olmamak tabiki.
reis boşuna mı mahlas yapmış yani?*
(bkz: haklıyım ama mutlu değilim)

“mutlu eden haklılıklar peşinden koşarken, mutsuz eden haklılıkları takıntı haline getirmemektir yeğen” şeklinde ramiz dayı ses tonu ile cevaplayabileceğim başlıktır.

kılıçdaroğlu kazanamaz diyodum.haklıyım ama mutlu değilim.keşke haksız olsaydım.

mutluluk, her türlü.

fakir isem mutlu olmak, zengin isem haklı olmak. zengin olmayacağıma göre, bir komünist olarak..

haklı olmak.

elbette mutlu olmaktır...
haklı olup mutsuz olmaktan nefret ederim ama belki de noktasal alanlardaki yüksek zekanın laneti budur.
herkes senden farklı düşünürken sen onlardan farklı bir olasılığı öngörürsün ve senin dediğin çıkar, sana gelip haklıymışsın derler , inanılmaz mutsuz olursun...
hemen herşeyi öngörebiliyorum ve haklı çıkmaktan nefret ediyorum.