hasret

sema moritz tarafından söylendiğinde, insanın içine içine işleyen bir şarkıdır kendisi. sözlerini de bırakaym şuraya.

o gözler benim ağlar
eskisinden yabancı
gönlümdeki bu sevda
hiç dinmeyen bir acı
ruhumun kederinden
gözlerim yaşla doldu
ınliyorum derinden
bana bilmem ne oldu
en candan arkadaşım
ruhumu saran gece
ben kime bağlanmışım
ağlıyorum gizlice
kimsesiz karanlıklar
derdime şifa verin
kalbimdeki yaralar
daha çok, daha derin...

bir kadın ismi.

sezen’in en sevdiğim şarkılarından biri.

'ruhumun kederinden
gözlerim yaşla doldu
inliyorum derinden
bana bilmem ne oldu'

hissettiğim şeylerden sanat çıkabileceğini gösteren çok güzel bir şarkı.

bir çeşit hissiyat.

genelde uzakta olan sevdiklerine her istediğinde görememenin verdiği yoğun sevgi ve özlem duygusudur.
hasret diyince aklıma edip akbayramın seslendirdiği ' hasretinle yandı gönlüm ' gelir.

direc-t şarkısı.

"hasret, beni yordun sanma.
sancım, geçer elbet zamanla."

seyyan hanım



sema moritz



ve ahmet aslan yorumu.

gözümde , burnumda , gönlümde tütüyorsun ...

bir cemal süreya şiiri “hasret”.

şuraya iliştiriyorum kendisini.

boğazda bir yumrudur yutulmaz. gözde bir damla yaştır ağlanmaz.

spotify'in haftalık keşif listeme ekleyerek lise yıllarımı gözlerimin önüne film şeridi gibi getiren direc-t şarkısı. dinlemeyeli yıllar oldu ama hala aynı tadı veriyor. günümüzdeki liseliler bilmez muhtemelen ama 90-95 arası doğan nesil liseliyken iyi bilirdi bu şarkıyı.

yenir yutulur şey değil.

özlem bunun yanında hafif siklet kalıyor, özlersin / haline göre / bişiler yaparsın, geçer, geçme ihtimali var en azından.

bunun yok, çekilen hasretin müsebbibi ya ölü ya da ölü, bu kadar.
canlıya hasretlik bana biraz bol geliyor ama gitmiş ve bir daha dönmeyecek birine duyulan hasret çok can yakıyor.

tek çaresi / öbür taraflar / bilinmezlik, bilimsel olmayan tahminlere dayalı içe umut pompalama.

yok ki gidip döneni? soralım.

hasreeeet. hasretim sanaaa... gel bana banaaa ömrüüm.. bir emre fel şarkısı.
yar bensiz

o noktayı bulan,
o noktada duran,
o noktada kalan,
o noktadan hayata bakan,
o noktayı hayatının rotası yapan* kadınlar tanıdım.

yana yana yaşadılar iliklerine kadar. gözlerinden yaş hiç eksik olmadı. hep üşüdüler, yaz kış. hayal ettiler, tekrar tekrar kurdular ve anlattılar hiç durmadan, her seferinde geldiğinde yaşanacak o masalsı anı. beğenmeyip tekrar kurguladıkları da oldu. onunla olan anları tekrar tekrar yaşattılar kafalarının içinde kendilerine.

oruç aruoba, uzak'ta hasreti tanımlarken şöyle diyor : "hasret, halvet uman vuslat beklentisidir." bunu da gördüm konuştukları anlar da. arzulanmaktı istedikleri. bazısı diline düşürdü, bazısı hiç cesaret edemedi.

hasret, arapça bir isim. kelime karşılığına bakıldığında tam da onları karşılayandı aslında "ele geçirilemeyene veya elden kaçırılana üzülüp yanma". o zaman pişmanlığı da barındırıyordu içinde. sorguları fazlaydı ve dillerine düşürmeseler de keşkeydi, işte.

nazan bekiroğlu'da mavi lale adlı kitapta şöyle diyor: "ben bana ait evin kapısında kaldım mevsimlerce. ne anahtarlarım uydu bana ait kapının değiştirilmiş kilitlerine, ne de bir izin olsun alabildim bana ait evi gezmeye." işte buydu hasretin kelime karşılığı.

hikayelerini bildiğim bu kadınların tamamı -neredeyse- evliler. kendilerini sevdiklerinden emin oldukları; kalplerine, sırça bir köşkün içinde duruyormuşcasına davranan adamlarla.
..
evlilik yıl dönümleriydi. mükemmel bir masa hazırlamıştı adam. kadının en çok sevdiği o kırmızı şarap da masada yerini almıştı. ikinci kadehten sonra kadın "lütfen, bir kere sesini duyayım." dedi. adam masadan kalktı ve numarayı çevirdi. hoparlör açıktı."
..
çok konuştum, hasrete gider

allah kimseyi yerinden yurdundan etmesin.

bu hali de çok güzel olmamış mı şarkısı?

hasretin nesi güzel ya, saçmalıyorum.
ben kime bağlanmışım, ağlıyorum gizlice diyor kadın, ben de arkasına saklanıyorum en korkak halimle bir de..
ama olsun yine de bir yaşar masalının içinde buhar olup gitmedim, buradayım, hâlâ gücüm var, hâlâ bekliyorum.

kahve? yok hayır, bu sabah almayayım.
birazdan ikrara düşerim, verdim çünkü, dönemem!!

tanju okan'ın sesinde adeta yeniden yaratılan muhteşem bir şarkıdır.

insanın var olduğu an itibariyle -bazen sebebini bilmeksizin- derinden hissetiği duygudur.
zaman zaman sebepleri değişsede hasretin varlığı hiç değişmez, yok olmaz.