hatırası olup kapanmış mekanlar

koyu siyah.

bornova’da efsane diye bir mekan vardı. çoğu gece oradan karışık sandviç söylerdik. ilim irfan diye yola çıkan insan, gecenin üçünde kendisini batak masasında bulunca acıkıyor dostlar. yadırgamayın. ayrıca, eleman telefonları “yeefsane” diyerek açtığı için adı bizim için hala yeefsane’dir.

dönem bitti, eve gittik geldik. bir de baktık ki mekan kapanmış. duyumlarımıza göre dün köfteci yusuf’a olan o gün yeefsane’me olmuş. yerine “gülüm antep kimin abisi” diye s..sonik bir şey açılmış. bir daha hiç o denli lezzetli karışık sandviç yiyemedim. attı, eşekti ama güzeldi.

blues vardı ankarada.
inanılmaz saçma bir dart bardı. ve çok severdik. karşısında da türkü evi vardı, pavyonumsu :d

sabaha kadar içip partileyerek el birliği ile kapattık. akıllara ziyan bir kapanıştı. sabah 6da çorbacıda hayatı sorguluyorduk 3 kız. yaşlar da ufak tabi.

hey gidi günler.

(bkz: çömlekçi)