hayal kurmak

insanın yaşamak istediği şeylerin gerçekleştiğini düşlemesi. insan hayalsiz yaşayamaz derler. hayal kurmak ne kadar güzelse, hayallerinin suya düştüğünü görmek o kadar acıdır.

hayallerin suya düşünce acıtma tehlikesi vardır. bu yüzden gerçekleşmesine olan inancın az olduğu hayaller kurmak mutlu eder, gerçekleşmemesi büyük bir yıkıma sebep olmaz.

yaşamakla eş değerdir. hayat, hayallerle birlikte yaşanır. william shakespeare hayal etmenin önemini şöyle vurguluyor; “önce hayaller ölür, sonra insanlar.”.

hayal kurmanın öneminin farkına daha erken varmak isterdim. hedefleriniz veya istediklerinizle ilgili olumlu hayaller kurmanın o şeyin gerçekleşmesinde çok önemli olduğunu düşünüyorum. beyniniz neyi hayal ederse onu gerçekleştirmek için çalışır, onun yollarını arar, cümlesini duyduğumda önemsemesem de tecrübe ettiğimde anladım önemini.

hayal kurmak veya düşlemek çoğu insan için romantik bir eylemden fazlası değildir. birde olaya şu açıdan bakmak gerekir, sıradan bir insanın kısacık ömründe deneyimleyebileceği şeyler pek azdır. daha çok deneyim için uzun bir ömür yada ölümsüzlük gerekir. bu durumu lehimize çevirebileceğimiz bir süper güçtür aslında hayal kurmak.

şöyle izah edeyim, gerçek hayatta ki eylemlerimize bakalım mesela, balık tutmaya gittik aradan 5 yıl geçti geriye kalan nedir? sadece bir hatıra dolayısı ile tecrübe, birde balık tutmayı hayal edin zihninizde canlandırın göl kenarına gittin, yemi hazırladın oltayı attın, bir süre balık tutamadın, başka bir yere geçip denedin bir kaç tane oltaya vurdu derken yakaladın bir tane vs kafanızda kurguladınız, aradan 5 yıl geçti geriye kalan yine sadece bir hatıra olacak, gerçekle kıyaslanamaz belki ama buda bir tecrübedir başka bir türdendir kurgusaldır ama bir tecrübe olduğunu inkar edemeyiz. yapmak istediklerinize imkan bulamıyor olabilirsiniz belki ama yaşamakla hayal etmek arasındaki fark çok azdır.

çok güzeldir onları gerçekleştirebilmek çok daha güzel.

hayalini kurduğun bir şeyi gerçekleştirme eşiğini gelince oyun bitiyor ve tüm tadı kaçıyor. mümkünse gerçekleşmeyecek hayaller kurun daha zevkli ya da ben sorunluyum.

yapacağınız iş ile ilgili hayal kurmayın derler. hayal kurmak ödül mekanizmasını çalıştırıp haz duymamızı sağlıyormuş. asıl iş gerçekten bitince haz alamıyormuşuz. kaynak gösteremem fi tarihinde okuduğum bir yayın. mantıklı gelmişti bana.

oblomov kitabında hayal kurmak ile ilgili geçen harika cümle;
''batıda hayaller gerçekleştirmek için kurulur , doğuda gerçeklerden kaçmak için''

hepimizin yaptığı, bizi hayata bağlayan mucizedir. evet, üzerine konuşulacak şahane bir konudur çünkü etkilediği/etkilendiği tonla mesele vardır. biz de bir kısmına değinelim, bu tarz bir alışkanlığın iyi kötü yönlerini ele alalım ve kendimize paylar çıkaralım. entry uzun olacak ama, alınmaca gücenmece yok. başlıyoruz.

öncelikle, şu kabulle başlayalım: hayal kurarken güzel günlerin bir gün geleceğini ve mutlu olacağımıza olan inancımızda, bunların hayalini kurmakta bir sorun yoktur. sorun, bu güzel günlerin bir gün "mutlaka" geleceğini düşünmektir. yani burada da bir arkadaşın söylediği gibi "o gemi bir gün gelecek" duruşudur sıkıntılı olan. çünkü kendi halinde, kimseyi incitmeyen, hazzı kendi içinde gizli olan hayallerimiz, böyle bir duruşla beraber bir meydan okumaya dönüşür. temelde gözlerinizi kapatıp, hayal ettiğiniz mutluluğun şekline göre sezen aksu, team impala falan dinleyerek sahneleri tıkır tıkır işleyecek, sonra ya varmak istediğiniz istasyona varmış, otobüsün tıs sesiyle kendinize gelecektiniz ya da düşlemekten yorulup uykuya dalacaktınız. kimsenin de canı yanmayacaktk.

bir süre sonra, bu hayallerin kendi zevki yetmez olur insana. ister istemez, "o adam buraya gelecek. dizlerinin üstünde sürünerek de olsa ge le cek" şeklinde arızaya bağlarız. işin içine kader, tanrı ve hayallerinizdeki mutluluğa ulaşmakta size engel olduğunu düşündüğünüz insanlar girer. artık birilerinin incinme vakti gelmiştir çünkü kişi artık bu mutsuzluğun ızdırabından sıkılmıştır. bundan kim sorumluysa s.ktiri basmak üzere hazırdır. mutsuzluğun dozuna göre, önce tanrısıyla kavgaya tutuşur çünkü hayallerine engel olacak kadar hayatında olan insanlar genellikle aile fertleri, sevgilileri falandır ve kendileri, değerleri, sevgileri son derece somuttur. yokluklarını anında hisseder, deneyimlemiştir; küsmüştür ya da kırmıştır ve ızdırabını yaşamıştır.

tanrım der; "ne iş ? istediğim şu kadın, yıllardır çabalıyorum ama olmuyor. bu kadınla evlenmem için işlerimin rast gitmesi lazım. biraz para lazım tanrım, işlerin açılması şart. şu iblis herifler kadar da mı değerim yok. hiçbir bok yapmadan fiyakalı giyiniyorlar çünkü şansları açık ve paraları bol. benim manita onları görse bir daha yüzüme bile bakmaz. onlar kadar da para istemiyorum anlıyorsun değil mi ? bana tam beş bin lira aylık ve biraz birikmiş para lazım. vermeyecek kızını kancık oğlu kancık; kız da zaten dünden razı değil. biraz yardım lazım" sonra, allah korkusunun ağır bastığı kadar kaderle kavgaya tutuşur. önceleri bir kadını kucağına alıp öpücüklere boğmak ve memelerini sıkma hayalinin verdiği haz, bir anda boyut değiştirir ve kavgaya dönüşür. bu hayale ulaşılacaktır, bunun önündeki engeller de kaldırılmalıdır.

bu istenç aslında hepimizde vardır. bir yere kadar oluruna bırakırız, sonra bir an gelir, bir sahne görürüz ve artık hayalimize ulaşmak için dayanılmaz bir arzu duyarız. zaten hayal kurmanın, güzel günlerin hayalini kurmanın insan hayatına en net olumsuz etkisi bu noktadan sonra başlar. bu istençe teslim olduğunuz anda, karşısına çıkan ne varsa, kim varsa yakıp geçer. düşünmezsiniz bunu, efsunlanmış gibisinizdir. halbuki hayaller, kusursuz bir şekilde işlenmiştir. hayaldeki olumsuzlukluklar bile, bize verdiği hazdan vazgeçebileceğimiz miktarda toleransa sahiptirler. sözgelimi güzel bir mercedes'e binme hayalimizi, arabanın c200d değil de c180 olmasıyla zayıflatırız. olsun deriz, "c200d'yi de ileride alırım, neticede mercedes." c200d'nin hayalini 1992 model bir mercedes ile tolere edemeyiz, o kadar da değildir.

bu yüzden, hayal kurarken yarattığımız mükemmel dünyanın farkında olmamız gerekir. hayalimizde titizlikle kurarız; "gerçekten inanılmaz bir sevişmeydi, senin kadar ateşli bir kadın olduğunu sanmıyorum" derken sigaramızı tüttürüyoruzdur ve o ısrarla bunun devam etmesini istiyordur. hayal mükemmeldir, amaca hizmet ediyordur. gerçekte ise o kadın, merve veya pelin, işte her ne boksa, ışığın sönmesini istiyordur. ya da bir süre sonra "e hadi artık ya" diyordur. ya da kadın ateşlidir ama kendimizi o kadar büyütmüşüzdür ki dokunduğumuz anda bizim ufaklık tüm coşkusunu tüketmiştir. işte kadın buz gibi olmuştur ve sigarayı tüttürürken "hastir ya, ne boktan hayat" deriz.

bu işin daha farklı yönleri var. ama işte geldiğimiz nokta budur: soy şu soktuğumun patlıcanlarını yoksa seni boşarım diyen bir kadın ya da şu bebenin zırlamasını kesmessen kafanı koparırım diyen bir erkek. tanrıyla aramızı bozmuşuzdur, kader konusunda haddimizi aşmışızdır, ailemizle ya da sevdiklerimizden birilerini kırıp dökmüşüzdür. bunun için midir ? hayat şimdi boktandır ve biraz da yaşlanmışızdır. insan, gelecekle alakalı hayal edeceği şeyler azaldığında yaşlanmaya başlamış demektir. daha çok geçmişi hayal ettiğimiz dönem ise artık geri dönüşü olmayan yoldur. her şey daha güzel olabilecekken döküp kırmışızdır ve diyet ödemek zorundayızdır.

hayal kurarken istediğimiz gibi özgürüz. lakin hayallerimize yürümek, bir metot belirlemek elimizdedir. hayallerin coşkusuna kapılmamak, sürekli güzel bir geleceği beklememek gerekir. hep mutluluğu aramanın beyhude bir çaba olduğunu iyi bilmek, bu hayatın özünde yatan sürekli bir ızdırabın varlığını düşünmek gerekir. biraz schopenhauer falan okumak da iyi gelir.

gerçek dünyada henüz gerçekleştiremediklerimizi kafamızda gerçekleştirmek.

çocukken sahip olduğum fakat büyüyünce kaybettiğim yetenek.

garip ve tarifi zor bir olaydır.
onu en etkileyici yapan tarafı zihnimizle ilintili olmasıdır.
sonsuzdur sınırı yoktur sen ne düşünürsen neyi tahayyül edersen o olursun.
çöllere buzullara gökyüzüne boşluğa her şeye gidebilirsin hayal kurarak.
bazı arkadaşlara naçizane haddim olmayarak bir tavsiyede bulunayım.
bence insan gerçekçi hayaller kurmamalı gerçekçi hayal kurmak yerine imkansıza yakın hayal kurmak daha mantıklıdır.
çünkü hayal kırıklığı berbat bir şey.

bazen bir annesiyle çocuğunu gördüğümüzde bazen bir türkünün namelerini duyunca bazen yağan yağmurun toprağı okşayışını dinleyince gerçekleştirdiğimiz eylemdir.
hayal kurmak hayattan ümidini kaybetmemiş kişinin yapacağı iştir. özlemle yananın ya da hayal kırıklığına uğrayanın 'ya olsaydı' diyerek yapacağı iştir. her nasıl olursa olsun atan kalbe sahip insan işidir.

güzel şeydir aslında...
bir bakıma gerçekleşmesini istediklerimizin zihnimizde resmedilmiş hali.
belki hayata, yaşama olan bağlılık.
belki de bir hayat belirtisi.

bence hem hayattan ve hem de öteler ötesinden hayal kurmaktan vazgeçmeyelim.
her zaman olumlu hayal kuralım, hayalin gerçekleşmesini bekleyelim, isteyelim, hayal kurdukça daha çok isteyelim.
yarım kalmış bir çok şeyi tamamlama,
yeniden hayata tutunma adına yeni hayaller kuralım.
yarınlarımızı hayal kurarak planlayalım.
yeni dünyalar keşfederek, yaşadığınız olumsuzlukları üstümüzden bir bir silip atalım...

evet hayal kuralım ama; hayalperest de olmayalım.

albert einstein;
“mantık sizi a noktasından b noktasına götürür. hayal ise her yere…”

kırılmayla sonuçlanan eylemdir. önemli olan hayalleri kurşungeçirmez yapmak değil, patlama sonrası şarapnellerden en az hasarla çıkmayı öğrenmektir.

gerçeklere ulaşamayınca elde kalan malzeme ile ancak yapılan bilen eylem.

umudun her daim devam ettiği kişinin gerçekte olmadığı şeyleri düşünme hali.

beleş olan nadir şeylerden.

kursakta kalacağı bilindiği halde kurarken mutluluk verdiği için yapılan şey.