hayırlı evlat olma formülü

öncelikle bir birey olduğunuzu unutun.
sizin istekleriniz olamaz, onların amaçlarından farklı amaçlarınız da olamaz.
unutmayın, onlar " anne" ve "baba" yani sizinle ilgili her şeyin en iyisini, en doğrusunu onlar bilirler.
kendinizden geçin, ne derlerse he diyin.
onlar ebeveyn olduğu için size her türlü hakareti edebilir.
ama siz asla onlara karşı çıktığınızı düşündürecek şeyler söylemeyin. sizin fikriniz yok unutmayın bunu.
onların "a" dediği bir şeyin aslında "b" olduğundan adınız kadar emin olsanız bile bundan söz etmeyin.
ne demiştik, onlar her şeyi bilirler çünkü onlar ebeveyn!

tebrikler, artık mutsuz ama hayırlı bir evlatsınız.

sağır olmaktır. ailenize sağır olur dediklerine karşılık vermezseniz perfect bir hayırlı evlat olursunuz

başınızı her zaman yere eğmeyi unutmayın. biraz da sola doğru yatırın, hah tamam oldu.

kendiniz olmamak.

çok zorlama bir formülünün olacağı kesin. evladın hayırsızı makbuldür. ne o öyle her denilene evet diyen evlat mı olurmuş. hiç hoş değil. biraz karakterli olunmalı, daimi çatışma zeminleri oluşturulup kaos beslenmeli ki ana babalar için uğraşacakları şeyler olsun. ancak öyle bir durumda yapacağınız güzellikler kıymete biner, hayırlı evlat mertebesine ulaşırsınız. deneyin ve görün derim.

bazen insanın kendinden ödün vermesini gerektirir bazen de hiç 'hak edilmediği' hâlde evlat bu ünvana layık görülebilir.

özgürlüğünü ailene teslim edersen onların gözünde hayırlı evlat olursun. onların istediği mesleği yaparsan, otuz beşine kadar evlenirsen hatta onların istediği biriyle evlenirsen.. ama yok benim ideallerim var, bağımsız olmak, özgür olmak, mutlu olmak istiyorum diyorsan ailen de sana hayırlı evlat gözüyle bakmaz. insan hangisini seçiyorsa karakteri ona göre şekillenir. bir insan hakkında öngörüde bulunmanın en kolay yolu da bu ikilemde ne tarafı seçtiğidir. benimse bu konudaki fikrim çok açık ve net: bu hayat benim.

yazılanları okuyunca yazarlar adına üzüldüm. hayırlı evlat istiyorum ben ipleri elimde bir kukla değil.
bu ailenin bakış açısına göre değişen bir olgu şöyle açıklayayım.
20li yaşlarda iki çocuğum var. hayırlı olmalarına dair beklentim çok basit, kendi hayatlarını kurarken beni tamamıyla dışında bırakmamaları, bağımlı değil ama bağlı olmaları ve genel geçer ahlak kurallarına uymaları hepsi bu.
uyuşturucu kullanmasın, kumara bulaşmasın, oğlum kadın dövmesin, kızım onurlu bir kadın olarak kendi ayakları üzerinde dursun o kadar.
onun dışında hayat onların hayatı, bana fikrimi sorarlarsa söylerim ama dayatmam.
emek emek büyüttüm ben sizi, ömür boyu beni sırtınızda kambur gibi taşıyın diye de duygu sömürüsü yapacak halim yok. ben sütümü çoktan helal ettim, mutlu olsunlar gerekirse bana uzak olsunlar.

nasıl ebeveynlerime yaranırım diye değil, evladımın nasıl davranmasını arzu ederdimden yola çıkılarak bulunabilecek formüllerdir.

bağırmayacan
her söyleneni yapacan
istenilen bölümü kazanacan
istenilen kişiyle evlenecen
ve istenilen sayıda torun yapacan .

vicdanlıysan, caba sarf etmene gerek yok, sen istemesen de zaten hayırlı evlatsındır. vicdan yoksa, sen de yoksun zaten.

erkek oldugunuz surece ne yaparsaniz yapin hayirli evlat olacaksinizdir.
bir kadin olarak canim evi supurmek istemediginde veya bulasiklari toplamak istemediginde hayirsiz evlat oluyorum cunku.

bazen onlar için okumak çabalamak onların istediği gibi yaşamak olarak düşünsem de
kendin için hayırlı olmak çok daha doğru geliyor artık

(bkz: yes dady)
(bkz: evet baba)
(bkz: sana katılıyorum baba)
(bkz: aynı fikirdeyim baba)
(bkz: haklısın baba)

anneye bunlar sökmez tabi.

anneyi "çok hastasın teyze" diyen doktora götürmek.

halam en kıymetlisiydi hep rahmetlinin.

siz ona iyi olun o da size iyi olsun.

itaatkar bir köpek gibi olmak.

(son evlat sayısı-ilk evlat sayısı)/artış miktarı+1

baba ananın köpeği olursan, hayırli evlat olursun.

tavsiye dışıdır.

onlar ne derse yapmak ,nasıl isterlerse öyle olmak.