hayvan çiftliği kitabındaki domuz

düpedüz stalin’i simgeleyen
önder domuzdur.

ama bana başka birini de hatırlatmaktadır.
mağduruz da mağduruz diye diye mağdurları etrafında toplayarak, mağdurlar üzerinden bir krallık inşa eden birini.
şimdilerde tıpkı o domuz gibi her şeyin denetleyicisi olmuş durumda.
sesini çıkaran herkese; düzenimizi bozuyor, hainlik ediyor diyerek rahatlıkla susturabiliyor.
gariban hayvanlar çalışırken, kendi yavrularına sütleri yetmezken bu domuzcuk onların sütlerinin %75’inden fazlasına el koyuyor, yavrularını aç bırakıyor ve bu sütü satıp kendisi krallar gibi yaşıyor.
bu domuz gibi birkaç aşağılık hayvan daha var ve sürekli bu domuzun etrafındalar.
bunlar birlik olmuşlar diğer hayvanları sömürüyorlar.
üstelik bu hayvanlara sürekli “biz bunu sizin için yapıyoruz.” diyorlar.
ne yapsın hayvancıklar gerçeği bir türlü göremiyor ve bir türlü anlayamıyorlar!
seni küçük domuzcuk sonun yaklaşıyor.

tam bir ş*refsiz

en başta çiftlikteki hayvanları örgütleyip hepsinin hakkını savunan fakat daha sonrasında tek tek kuralları yıkmaya başlayan hayvan.
"bütün hayvanlar eşittir" emri daha sonra domuz tarafından "fakat bazı hayvanlar diğerlerinden daha fazla eşittir." cümlesi eklenerek üstün tutuluyor.
daha sonra ‘‘hiçbir hayvan içki içmeyecek’’ emri, ‘‘hiçbir hayvan aşırı içki içmeyecek’’ şeklinde değiştirilir.

hayvanlığın yedi emri
1)iki ayağı üstünde yürüyen herkes düşmandır. (domuz daha sonra insanlarla aynı masada yemek yemeye başladı.)
2)dört ayak üzerinde yürüyen veya kanatları olan dosttur.
3)hiçbir hayvan yatakta uyumayacaktır. (domuz daha sonra çiftlikten kovduğu ev sahibinin evine geçip yatağında yatmaya başladı)
4)hiçbir hayvan alkollü içki içmeyecektir. (çiftlikteki hasta bir atı -öldürülmesi uğruna- satıp parasıyla alkol alıp insanlarla tüketti.
5)hiçbir hayvan başka bir hayvanı öldürmeyecektir.
6)hiçbir hayvan elbise giymeyecektir. (söylememe lüzum yok, giyindi.)
7)bütün hayvanlar eşittir. (fakat bazı hayvanlar diğerlerinden daha eşittir)

kitabın konusu basittir: komünist gömleğini giyiyorum diyen kişiler ilk fırsatta daha fazla güç isteyecek; bir süre sonra da eleştirdiği kişiye dönecektir. bildiğimiz bir söz var: komünistlik parayı bulana kadar. bunu komünizmi ekeştirmek için söylemiyorum; öyle bir durumda kendimi de eleştirmiş olurum. burada eleştirim komünist görünümlü kapitalistlere. yani kendisi fakir büyüdüğü için zenginlerden nefret edip büyüyen insanlara.

gelelim kitaba. anlattıklarım aslında hayvan çiftliği’ndeki domuza. bilenler bilir ki bir de iyi domuz vardır: snowball. bu da komünistlerin beraber yola çıktığı idealist dava arkadaşlarını temsil eder. snowball iyi bir domuzdur ama onların yaratmaya çalıştığı sistemin farkındadır. ama sesi diğer domuz kadar çok çıkmadığı için sonu çiftlikten sürgün yemek olmuştur. sonrasında kötü olan domuz* , koyunları ve diğer hayvanları , aslında onların iyiliğini düşünen snowball’a karşı kışkırtmıştır. çiftlikte kötü giden her şeyin sorumlusu artık snowball olmuştur. yola beraber çıkıp, ‘aynı yolda yürüdükleri’ hayvanı düşman olarak lanse ederler.

şimdi… bu kitap öyle bir kitaptır ki, her devre uyar. bir dönem stalin eleştirisi olsa da, alın kitabı şu devre koyun yine sırıtmaz. anlatmak istediklerimi, hukuki sakınca olmadan anlatmaya çalıştım. ben az söyledim, siz çok anlayın.