her işi son güne bırakmak

sınava bile son tenefüste çalışan benim yaptığım eylem. öyle daha atraksiyonlu oluyor. öbür türlü vaktinde yapınca sıkıcı.

üşeniyorum, öyleyse yarın.

bir arkadaşım var ödevlerini ben hatırlatıyorum.son güne bırakmayı geç son bir saate bırakıp öyle bir yapıyor ki ödevleri ıq'su mu artıyor ne,anlamıyorum.bir de övünür durur bunla.

rahat insan işidir.

son güne bırakmak istemediğimde bile illaki o iş son güne kalır.

bana göre olmayan hadise.

bazı işler elbette erteleyebilirim ama bunlar görece önemsiz işler.

eğer konu önemliyse o dürter beni rahat edemem. hemen halletmeliyim ki o işi son güne kafam rahat gireyim. koştur koştur iş yapmaktan nefret ediyorum işimi düzgün yaparım ama keşke hepsinin zamanını kendim ayarlayabilseydim.

benim de son zamanlarda sık yaptığım şey. aslında hiç sevmiyorum, yapılan işin kalitesini çok düşüren bir durum fikrimce. alelade ve özensiz olduğu anlaşıldığında da insanı mahcup duruma düşürüyor üstelik.

basit bir başlangıç yaptıktan sonra mutlaka devamı geliyor bırakmamak lazım son güne hakkaten.

yumurta bir yerlere dayanmadan iş yapamıyorum mlsf

tadı öyle çıkıyor. heyjan, aksiyon, adrenalin

türk insanının fabrika çıkışı standart donanımında olan durum. çok başıma gelir bu durum. fakat ben yaptığımdan değil, yapıldığından.

- ya bize acil düğün davetiyesi lazım?
+ ne zamana?
- hemen, yarın (saat: 17.00)
+ düğünü yeni mi öğrendiniz? gelin damadın haberi var mı?
- efendim?
+ ya ne efendimi abi ne efendimi. evlenmesinler sizinkiler, mümkünse üremeyin.

+ ya bize acil doğum günü afişi lazım
- ne zamana?
+ hemen bugün
- yeni mi öğrendiniz doğum günü olduğunu, son dakika haberi mi?
+ efendim?
- diyorum ki abla, bu insanın doğum günü hani sene başından belli ya, neden bu kadar erken davrandınız diyorum?

hastalıktır

planlı şeyler bana göre değil, denedim fakat illa bir sorun çıkıyor.
son dakika insanıyım.

sahsimin tiryakisi oldugu eylem.

sonra son gunde de yapmayiz.

asla yapamayacağım şey.
planli ve programlı çalışırım.
o gün bitecekse bitecek.
randevulara da hep erken gelirim.bekletilmeyi sevmem.

acilen birakmam gereken eylem. analizlerim sonucu bir seyi ne kadar surede bitirebilecegimi anladigim anda yandik. o is o son geceye kalir.

üşeniyorum, öyleyse yarın.

bugün son günü olan iki işim var. yetişir ya herhalde, umarım.