hiç izmir görmemiş insanın boşa yaşadığı gerçeği

izmir anadolu denen garabetin yaşanılabilecek tek yeridir. tek gerçek medeniyet kırıntısıdır.

bok kokan bir şehri görmediği için şanslıdır.

ne de güzel gerçekleriniz var sizin dedirtmiş yazar beyanı. o zaman büyütüyorum hadi buyur (bkz: hala daha amasra görmemiş insanın yine de insan muamelesi görmesi)

izmir'i görmüş ve yaşamış biri olarak, mersin'i görmüşse boşa yaşamamıştır dediğim gerçeklik.
bu söylem genelde güney anadolu dışındakiler için geçerli.

istanbul'la kıyaslayanlar olmuş. şunu farkına varalım önce. istanbul güzel ama boğulmuş bir şehir. yukarıda arkadaşın bahsettiği çamlıca tepesine gitmek için bile yolda 2 saatiniz geçer, türlü türlü kalabalıkla muhatap olmak zorunda kalırsınız. izmir öyle mi? şehrin en uzak yerine ulaşım en fazla 45 dakika sürer. her sıkıldığınızda körfeze inip stres atabilirsiniz. toprağını sıksanız tarih fışkırır. ve bunları yaparken kalabalıkla muhatap olmak zorunda kalmazsınız. istanbul gezilir, izmir ise yaşanır. bunu 24 senelik bir istanbullu olarak söylüyorum.

karşıyaka'da 2 sene yaşadım. ek olarak didim'de otelimiz de vardı. neresi olursa olsun hiç biri istanbul gibi olamaz. istanbul'u gerçekten çözebilirsen dünyanın en harika yeridir. çözdüğüm için mutluyum.

yaz gelse de tekrar gidebilsek.izmir büyükşehirlerin içinde kendine has özellikleri barındıran güzel bir şehir.yaşamak için nasıldır bilemiyorum ancak gezip görülmesi lazım gerçekten.

öyle bir anlatıyor ki sanırsın los angeles, paris, viyana'dan falan bahsediyor...

boktan binaları, çarpık kentleşmesi ve düzensiz ve pis şehir yapılanması ile ortalama bir türk şehrinden hiçbir farkı yok. bir izmirli olarak söylüyorum bunları.

eğer görmediğiniz için üzüleceğiniz bir türk şehri varsa, olsa olsa eskişehir olur o şehir. eskişehir gerçekten güzel bir yer...

gordum ve hala bosa yasiyorum.
sanirim baska yerleri de gormem gerekiyor. neresi eksik kaldi acaba?

benim ölmeden önce orada yaşamak gibi harika bir hayalim var umarım ölmeden gerçekten orada yaşarım

izmir izmir olalı görmedi benim gibi bir insan evladı.



burada fotoğraf çekilmeyeni dövüyorlarmış.

izmir eskiden izmirdi
şimdi her gidişte ağlama isteği uyandırıyor.

bu dediğiniz belki 15 - 20 önce olsa olabilirdi ama izmir son yıllarda çok niteliksiz bir göç aldı ve almaya devam ediyor.

sanki izmir'in ortamı başka hiçbir yerde yok, bir de gitmeyen insan boşa yaşıyormuş*...

(bkz: mal beyanı)

bazen, bazı şeyler çok abartılıyor. evet izmir’e gittim, evet çok güzel ama daha güzel olması gerekirken hiç yatırım yapılmayan bir şehir. denizi alırsan hiç bir şey kalmıyor.

yerli medeniyet abidelerinin saygılı şehiri
tatil için yerli trustik mekanı

şırnak’ın bir köyünde ailesinden sevgi görmeden normal insanların uykuya daldığı saatlerde kalkıp sürüsüne çobanlık yapan insan daha sonra evden hallice iki göz bir oda kerpiç evine gelip üstüne iki lokma yemek yiyip oradan belki bir saat sürecek okul yoluna giden insan boşa yaşıyor ama aq “gel la iki alışveriş yapalım” diyen aydınlı iki genç dolu yaşıyor öyle mi? insanların boşa doluya yaşadığı değerler ne kadar da farklı ne kadar da birbirinden alakasız. iyi geceler

4 sene izmir görmüş ve koşa koşa istanbul'a dönmüş biri olarak leş gibi kokan bir büyük şehirde yaşamak kadar daha boş bir gerçek görmediğim için katılmadığım bir düşüncedir. yav sen ülkenin 3. büyük şehirisin. hatta başkent olmasa ankara'yı her türlü ikiye katlar beşe bölersin. -hoş başkent olmasa ankara'yı bütün şehirler ikiye katlar beşe böler de neyse. ankara dua etsin ki başkent olmuş. - * bu ne aymazlık, bu ne düzensizlik, bu ne geri kalmışlık, bu ne bir adım dahi öteye gidemezlik. denize gidelim, kordonda yürüyelim, biraz içelim. az şurada gitar çalıp modernizm kasalım. izmir budur arkadaşlar. pazar sabahı bindiğiniz metrolarının parfümü cumartesi'nden kalan bira kokusudur. bir istanbul değildir. zaten olamazdır.