hiçbir şeyin kendinden daha önemli olmadığını fark etmek

ya yaş almanın getirisi, ya da öyle olması gerektiği için. boşvermişlik de değil, aymak durumu... evet, tam olarak bu... sınavları kaçırmak, sıfır almak, terk edilmek, iflas etmek, kanser olduğunu öğrenmek, kilo almak, sakarlıklar, kendini kabullendirme çabalarını bırakış, bir mevkinin aslında küçük bir düzenek olduğunu fark etmek, onca hırs. hiçbirinin önemi kalmıyor kendinin yanında. hemde hiç !

aslında kendimiz de çok önemli değiliz. evrende kum tanesi kadar bile yer kaplamiyoruz. ölünce de iki gün arkamızdan ağlayıp sonra unutacaklar. biraz ağır bir cümle oldu ama çevrenizi gözlemlerseniz ne demek istediğimi anlarsınız.

aslında başkalarının üzülmemesini bile, onları o halde görürsek üzülürüz diye istiyoruz.

mutluluğa giden yol bencildir ciciler...

gün içinde bir çok kez bu kararı alıyorum. uygulamam 3-5 dakika sürüyor.

sonraki aşama: kendinin de hiçbir şeyden önemli olmadığını yeniden fark etmek.

büyük bir önemsizlik okyanusu.