hiçbir yere sığamamak

yazmak istediğim birçok şey var yazmayacağım,anlatmak istediğim çok şey var ama yine anlatmayacağım...
ben bu karanlığa mahkumum, susacağım.
sizin umursarcasına davranıp umursamayışlarınıza, anlıyormuş gibi davranıp anlayamamışlarınıza,timsah gözyaşlarınıza aldanmayacağım...

nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi bir his bu evrene ait hissetmemek.
hem bir çok şey yapmak isteyip hemde hiç bir şey yapmak istememek odaklanamamak hem saatlerce konuşup anlatmak istemek hem hiç bir şey anlatamamak anlatacak doğru kelimeleri bulamamak belkide
bunca varlığın içinde bir “hiç” lik var ama ne bulamıyorum


feniçka kitabında şöyle diyor; odamda kalmaya katlanamıyorum. ama dışarıda olmaya da katlanamıyorum.

uçsuz bucaksız gökyüzünün altında sıkışıp kalmak.
bakıyorsun kocamam dünya ama sığdıramıyorsun kendini bi yere.

ne yeryüzüne ne de gokyuzune sigarama durumudur

sığamazsın yerine yurduna evine ailene . hep fazla gelirsin istemezler taşarsın. oraya gidersin olmaz buraya gidersin olmaz bir kalıba sokmaya çalışırlar.
en sonunda için içine sığmaz yaşayamazsın.

(bkz: ben bu cihana sığmazam)

loser edebiyatı çok çok 5-6 artı oy getirir sözlükte.

kadın olsaydım anında engellerdim böyle erkekleri.

zayıf erkek ve zırlak edebiyata gönül veren her kadını..

''engelliyom''

ne tutsaklığa sığabildim ne özgürlüğe.

150 kg olursan tabi sigmazsin aw

hiçbir yere... ben kendi içime bile sığamıyorum ki başka yere sığayım. herkese yüküm. olduğum, bulunduğum her yer ben olmasam çok daha iyi olacak sanki. her yere fazlalığım.

dünyaya sığamadım, aslında bir mezarlık yer yeterdi.