1.
çocukken izlediğim; erol evgin, ayşen gruda ve birçok oyuncu, müzisyen ve performans sanatçısının bir araya geldiği yapım.
benim izlediğim 1980 versiyonu idi. daha sonra 2007 versiyonu da çıkmış.
1980 verisyonunda erol evgin başta omak üzere şu oyuncular var idi.
erol evgin (erol sevgin),
nevra serezli (süheyla deniz),
mehmet ali erbil (cafer),
adile naşit (adile),
ayşen gruda (prenses mehtap),
ilyas salman (hüseyin ağa),
belkıs dilligil (şebnem),
asuman arsan (hilda),
turgut boralı (emin)
kartal kaan (çığırtkan)
yukarıda bahsettiğim tiyatro versiyonundaki oyunculardır.
bunun bir de 1980'lerin sonlarında trt'de çıkan versiyonu vardı onu bulamadım. benim çocukken izlediğim o idi.
bu versiyonunda erol ebgin oyuncuları yeniden toplamaya çalışıyordu.
herkes bir yerlere dağılmış ve kendi yaşam mücadelelerini veriyorlardı. çoğunlukla sefalet içerisinde yaşayan bu oyuncu ve performansa sanatçıları artık yaptıkları işin heyecanını yitirmiş sadece hayatta kalmaya odaklanmışlardı.
trt versiyonu bölüm bölüm ilerliyor ve her bölümünde 1 veya 2 şanatçıyı ikna çabası ve flashback'lerle geçiyordu.
şimdi izlesem beğenir miyim bilmem ama o dönemlerde dizinin yansıttığı heyecan ve burukluk bana aynen geçmişti.
onlarla seviniyor, onlarla üzülüyordum.
edit: trt versiyonunu buldum efenim buyrun
benim izlediğim 1980 versiyonu idi. daha sonra 2007 versiyonu da çıkmış.
1980 verisyonunda erol evgin başta omak üzere şu oyuncular var idi.
erol evgin (erol sevgin),
nevra serezli (süheyla deniz),
mehmet ali erbil (cafer),
adile naşit (adile),
ayşen gruda (prenses mehtap),
ilyas salman (hüseyin ağa),
belkıs dilligil (şebnem),
asuman arsan (hilda),
turgut boralı (emin)
kartal kaan (çığırtkan)
yukarıda bahsettiğim tiyatro versiyonundaki oyunculardır.
bunun bir de 1980'lerin sonlarında trt'de çıkan versiyonu vardı onu bulamadım. benim çocukken izlediğim o idi.
bu versiyonunda erol ebgin oyuncuları yeniden toplamaya çalışıyordu.
herkes bir yerlere dağılmış ve kendi yaşam mücadelelerini veriyorlardı. çoğunlukla sefalet içerisinde yaşayan bu oyuncu ve performansa sanatçıları artık yaptıkları işin heyecanını yitirmiş sadece hayatta kalmaya odaklanmışlardı.
trt versiyonu bölüm bölüm ilerliyor ve her bölümünde 1 veya 2 şanatçıyı ikna çabası ve flashback'lerle geçiyordu.
şimdi izlesem beğenir miyim bilmem ama o dönemlerde dizinin yansıttığı heyecan ve burukluk bana aynen geçmişti.
onlarla seviniyor, onlarla üzülüyordum.
edit: trt versiyonunu buldum efenim buyrun
devamını gör...