hızlı konuşan insan

aynı zamanda kötü yazan insandır. benim gibi.

yazı yazarken tıpkı konuşurkenki gibi kafasını meşgul eden milyonlarca olayı toparlayamayıp genelde kötü yazar. eli kafasının hızına yetişemez. tıpkı çenesinin de hızına yetişemediği gibi.

(bkz: emrah safa gürkan)

ben. karşıdaki kendisiyle konuşurken heyecanlandığımı falan düşünür. benim aşkım sana değil hayata bebeğim demek isterim.
hayır acelem yok istemsiz oluyor.
yavaş konuşmaya çalışırken kelimelerin yerleri karışıyor ya da anlamsız bir yere doğru gidiyor.

hızlı düşünür, bir çırpıda anlatmak ister, üstelik anlaşılmadığında tekrar edilmesi istendiğinde bunu tekrar bir zaman kaybı olarak görüp sinirlenir. (kendimden biliyorum).

dinlerken konunun bütününe odaklanıp dinlenirse anlaşılabilir.

bir tür rahatsızlıktır. eleştirmeyin. dünyanın en hızlı laf sokma deneyimini yaşayabilirsiniz

aynen, bence de, yaani, hımm hımm gibi kelime ve öbekleri bu insanları anlayamadığınızda onları kırmadan kullanabileceğiniz savunma silahlarıdır. ayrıca beynin aspirini olan kitap okuma eylemi bu konuda da pozitif katkı sağlayacaktır.

özellikle zonguldak, bartın yöresi sahil kesimi insanlarımızın karakteristik özelliği olduğuna inandığım durumdur.

dinleyeni ne dedi acaba? diye düşündürmekten çatlatan insandır. hele ki telefonda konuşmaya çalışıyorsanız hapı yuttunuz.

başkalarına karşı "hızlı söyleyen ben değilim, yavaş dinleyen sizlersiniz" deme isteği duyan insan.

(bkz: ceza)

her ne kadar zamanla biraz azaltmış olsam da hızı, bu özellik bende mevcut. tabi ki can sıkıcı olabiliyor; karşımdaki için de, benim için de... anlayamayan kişi zaten zorlanıp gıcık olurken, konuşan kişi için de ne söylediğini sürekli tekrar etmek zorunda kalmak can sıkıcı oluyor bazen. sanırım en rahat yapacağım işlerden biri spor spikerliği.

fakat bu durum insanın çok da elinde olan bir şey değil. o nedenle kızmayın, dalga geçmeyin ya da benzer şeyler yapmayın.

çok fazla düşüncenin ağızdan aynı anda, hep birlikte çıkma isteği duyması olabilir bunun nedeni. laf kalabalığı yapan insanların bir özelliği olabileceği gibi çok fazla şeyi aynı anda düşünen gayet normal insanlarda da görülebilir.

barış manço güzel bir örnektir. genellikle çoğu insana kıyasla gayet hızlı konuşur.

daha kötüsü bu kişinin dediklerini anlamak zorunda olmanızdır. yoksa her dediğine "hı hı aynen" demek riskli olabilir.

mıymıy, çok ağır,yaya yaya konuşmaktan iyidir.
bazen dinlerken sıkılırım öyle insanları eeee,eee ee demekten yorulur insan, artık sonuca gel dersin.

o yüzden hızlı konuşanları severim. kendimde hızlı konuşurum, bazen anlamadım bir daha anlatır mısın diyorlar ya deli oluyorum.

hızlı konuşan hızlı düşünüyor bu net.

hızlı konuşmuyordur dil veya dudak tembelliği vardır (biraz antrenmanla ki spor salonu antrenmanı değil ama nefes kontrolü açısından spor salonu antrenmanının da faydası vardır) aşılabilir.

şiir gibi konuşuyor mübarek, ninni ninni

tükürerek konuşur ve eli kolu konuşurken çok oynar.

hizli konusmaktan yola cikilarak psikolojik analiz bile yapilmis ama gayet dogal oldugu zamanlar da var, fark etmeden siz de yapiyorsunuzdur belki de.

benimdir, 3-4 yaşında ne dediğim anlaşılamayacak kadar hızlı konuşuyormuşum.

şimdi derste öğrenciler düşünsündür.

anlamayınca sana kızan insandır.

belki de biz yavaş dinliyoruzdur.

çok yalan söylemesi beklenir çünkü konuşurken yaşadığı olayı düşünmesi için gereken zamanda genellikle arayı doldurur ve hem diğer parçaya geçer