hocam

sınıf farkı ve üstünlük içermeyen bir hitap şeklidir, bir sinan cemgil yadigarıdır.

üniversitelerde sıklıkla kullanılan hitap şeklidir.
rivayete göre karşındaki herkesten bir şey öğrenebileceğin için hocam diye hitap edermişsin.

tanımadığın bir akranına nasıl hitap edebilirsin? bu sorunun en güzel cevabı bu kelimedir.

odtü'lülerin sahiplendiği hitap şekli.
yalnız şöyle bir durum var; biz gençken -her şeyi dalgaya alırken- istisnasız herkese hocam derdik. bu geleneğin odtü'den geldiğini bilmeden yani. hoş öyle olsa da olmasa da bir şey fark etmez ama bu hitabı gerçek anlamıyla kullananlardan bir tık uzak durmak ruha iyi gelir diyebiliriz.
hocam.com diye bir site de vardı, o komple konu dışı sanıyorum, bunu da başka zaman konuşuruz.*

kullanmaktan özellikle kaçındığım, benim için kullanıldığında da sevmediğim bir sözcük.

doğrusu: (bkz: öğretmen)

öğretmenlerin birbirine öğretmen diye seslenmeleri kulağa biraz ilginç gelebilir; ancak bu, bütünüyle alışkanlıklarımızla ilgili. geçmişte hocam yerine öğretmen sözcüğü yaygınlaştırılsaydı, şimdi doğal olarak daha yaygın kullanılırdı. çalıştığım yerdeki öğretmenlere de bey/hanım diye sesleniyorum. bir de alanım ingilizce olduğundan ötürü, öğretmenlerin whatsapp yazışmalarında ya da e-postalarda ingilizce yazdıktan sonra hocam diye seslenmeleri aşırı itici geliyor. çok mu zor sir ya da madam demek anlamıyorum. böyle yaptıklarında işin bütün o "ağırlığı" kaçıyor. ingilizce öğretmeni olmama karşın türkçeye ingilizce sözcükler katmamaya çalışan birisi olarak, ingilizceye de türkçede kullanılan sözcüklerin katılmasına karşıyım.

son olarak:

(bkz: hoca camide)

aklıma lisede hocaya seslenirken 'hocacım' diyen 160 cm 43 kg siyah saçlı okul formasının altına tayt giyen o kızları getiriyor bu kelime

geçen biri bana da hocam ateşin var mı dedi hoca ne tavşan boku öğretmenim diyeceksin dedim harbi mi dedi tadelle dedim evlendik 2 çocuğumuz var birinin adı mustafa diğerinin adı kemal..

68 kuşağı devrimci liderlerinden sinan cemgil çok kullanırmış. sınıf farkı ve üstünlük içermeyen bir hitap biçimi.

odtü'nün bitki örtüsüdür.

örtmenlerin birbirine hitap şekli. öğrencilerin klasik seslenişi ayni zamanda.

erkeklerin birbirine samimi 1 hitap sozcugu.

bu lafı afet güçverir duysa hoca camide diye fırçayı basardı.

bu kelimeyi arkadaşına söyleyen kızın benimkinden büyük pipisi vardır.