ilişkilerde derinlik aramak

arkadaş, aile, romantik ilişki fark etmeksizin bazal eylemim.
espriler, komiklikler ve şakalar evet güzel; tatlı. "her ilişki muhakkak derinlerden gitmeli" tarzı bir inanç benimsemek de değil söylediğim. ama "görmek" ve "görülmek" insanın en temel ihtiyaçlarından biri. kendimizi görebilmek için başka gözlere ihtiyaç duyuyoruz çoğu zaman, belki içgörü kaslarımızın zayıflığından. belki yalnızca insan olmaklıktan.

duyulmadığımı hissettiğim yerde barınamıyorum. anlaşılmak nimetler üstü nimet. herkes herkesin yurdu olabilemez, mayasınca.

özellikle bazı farkındalıklardan sonra içinde bulunduğum arayış. eskiden yalnızca güzel zaman geçirmek ve beraber gülebilmek yeterli gelirdi ancak son bir buçuk senede bunlardan çok daha önemli şeyler olduğunu fark ettim. mesela en önemlisi sanırım "anlaşılmak" ve "anlaşıldığımı hissetmek". hislerimin, sınırlarımın, düşüncelerimin anlaşıldığını görmek; karşı taraf benimle aynı noktada olmasa bile içinde bulunduğum durumları, beni anlayıp saygı duyabilmesi, buna uyumlanabilmesi. en önemlisi bu bence artık, derinlik ararken bahsettiğim anlaşılabilme duygusu. insan bunu hissettiğinde diğer şeyler, mesela yalnız olmadığını, destek gördüğünü hissetmesi ve güvende olduğunu bilmesi beraberinde geliyor. o yüzden günübirlik herkesle kurulabilecek iletişimler, tutarsız davranışlar, soru işareti oluşturan hareketler tamamen bir uzaklaşma sebebi oluyor çünkü birini gerçekten anladığınızda bunların hiçbirinin olmayacağını iyi biliyorum artık.

küçüklüğümden beri derinlikte anlam arayan biri olarak, derin olmayan ilişkilerle daha mutlu olunduğunu fark ediyorum son yıllarda.
yani ne kadar az bağlanırsa çiftler, ilişkileri o kadar uzun sürüyor.
ne kadar az iletişim kurulursa arkadaşlık o kadar uzun devam ediyor.
çok muhabbet tez ayrılık getirir derler. doğru geliyor