karadeniz müziğinde derinlik

uşağum, taka, hamsi, dabanca, pıçak, uyyy, sevduğum, oy karadeniz, ağaçlar, ormanlar, dere akayu dere, horon , kemençe, istiklal marşı ve kapanış.

tanım: karadeniz müziği değerlendirmesi.

anası veriyi bubası vermiyu gibi müthiş dilemmalar mevcuttur.

ayşenur kolivar, kazım koyuncu, imera fera türevinde ihtiva eden derinlik.

ismail türüt diyeni rabbulalemin çarpar!

fuat saka, düz tek geçerim...

buradan

öyle bir derinliktir ki bizans'a kadar geriye gidebilirsiniz. örneği:



rahmetli kazım koyuncu'nun "gelevera deresi" adlı şarkısında geçen "yüzünden silinmesin bıçağımın yarası" sözleri önemli bir veridir. gerçekten de içeriğe ve derinliğe sahiptir.

çünkü, şöyle ki, modernite öncesi dönemde insanlar düşman gördüklerini öldürmeseler de onlara zarar verirken en görünür vücut kısmı olan yüzlerine hasar verirler kriminoloji bilimi böyle diyor). kalıcı bir hasar bırakmak isterler. hayatlarının geri kalanını bununla geçirmesini amaçlarlar. yüzünde kalıcı yara açar, elini keser hatta çükünü, işinden gücünden ederler.

türk mûsikîsi denilen mûsikî, bizans'ındır zaten.
girizgahtaki bu önerme doğru.

karadeniz ile ilgili hiçbir konu derin olmaz. müzikleri de yemekleri de tirttir.

ancak arap yalasinlar işte.

bir ülkenin ya da bir bölgenin kültürü onun coğrafyasından etkilenir. o coğrafyada hayatta kalmak zorsa insanlar belinde silah da taşır bıçak da taşır.

yeri geldiğinde vahşi hayvanlarla boğuşurken yeri geldiğinde hayvanların en vahşisi ile mücadele ederken şiddete başvurur.

bu nedenle kan davaları yaygındır. ben öyle türkü insanı değilim karadeniz müziği de hiç dinlemem bilmem de ama kurtlar vadisi izlemiş biri olarak bildiğim üç beş eseri referans aldım.

bir iki örnek vermek gerekirse :

kazım koyuncu sayesinde var olan derinlik.
özledik seni şair ceketli çocuk.

büyük türk büyüğü serdar ortaç'tan bir vecize: yedi tane nota var, kaç farklı beste yapılabilir ki?
bu söz karadeniz müziği için doğru olabilir. kemençede üç tane tel var, kaç farklı melodi çalınabilir ki. karadeniz müziğinde melodi yoktur, söz vardır. iki "beste" arasındaki tek fark sözleridir. ayrıca bazı türküler başladı mı bitmez. bir destan anlatılır türkü boyunca. çoğu da olabildiğince müstehcendir. mesela: çıktım finduk dalina da, cilveloy nanayda/ indirdum pantolonimi, cilveloy nanayda/ beni sevmeyen kızlar oy nanayda/ yesinler yanagimi, cilveloy nanada. (tabi yanak değil)

yoktur... kemençe ne la ıyyyyy !

karadeniz sevmiyorum .