ilk buluşmada göz teması kurmayan kişi

kaçak oynayandır.

görünmez olmanızdan kaynaklanıyor olabilir

utanıyor olabilir, normaldir. siz de gözünüzü dikip bakmazsanız yardımcı olabilirsiniz bir nebze.

ben. sadece gözlerinin etrafına göz gezdiririm, gözlerine bakıyorum sanır ama bakmam göz bebeklerine. yüzüne bakarım ama aradıklarım orada asla olmaz. aradığımı gözlerinde bulacağımı bilmsem de yapmam. beklerim, uzun sessizlik oldu mu gözler gelir hizaya. gözlerim kaçmaz bu sefer, bu sefer karşıdakiler bu anlamsız düelloya yanaşmaz, kaçar. sanki bir üstünlük kazanmış gibi gözlerim kısılır gururlu şekilde ''bak baktım işte gözlerine'' diye. insanlardan korkmuyorum, gözlerinden korkmuyorum. sanırım bunun nedeni gözleriyle toplayacakları bilgiler ve bu bilgilere dayanarak varacakları sonuçlar da olmamalı. içe dönük bir insanın en büyük korkusu kendi kendini yargılaması ve cevabı olmayan sorularla gireceği paradokslardır. böyle bir düşünce girdabına ilk buluşmadan girmek gayet normal olarak gözlere bakmaktan caydırır.