ilkokul arkadaşın çocuğunu severken indirimde oyun kovalamak

az önce fark ettiğim ve yüzüme adeta bir kırbaç gibi çarpan gerçek, ben steam da indirimde oyun, dlc kovalarken, instagramda ilkokul arkadaşım oğlunun 7. yaş gününü kutluyor.

tıynetsiz olmaktir. evet.

hayırlısı diye diye bu günlere geldik.
elde var sıfır.

tam bana çocuğu kilitlemeye çalışırlarken:
ne de güzel dilinden anlıyorsun öyle.
anne olmak böyle bir şey demek ki
ben olsam saniyesinde ağlatırdım çocuğu, çok da zor sustururdunuz..
diyerek yırtıyorum. *

çocukla yalnız kalmak durumundaysam da hangimiz büyük ayırt etmesi güç oluyor tabii.
ağlatmak şöyle dursun, çok pis gülüyoruz valla.

ama ben olsam ağlatırdım ilk saniyeden.
dostlarım! bana kilitlemeyin.
ben istersem bakar ilgilenirim.

ilkokul arkadaşın senin yerinde olmak isterdi inan ve oyun kovalamaya devam et.

bu aralar cyberpunk, phantom liberty dlc sini kovalıyorum. çocuk keşke ilkokul öğrencisi yerine lise öğrenci olsaydı panam'ı konuşurduk ne güzel kız diye. şimdi süper mario daki prensesi konuşacağız. prensesi de hiç sevmem kendisini defalarca kurtarmama rağmen her seferinde arkasını dönüp gitti bir kere öpücük kondurmadı şu yanağıma. olmaz olsun öyle prenses.

ben de baya geç kalıyorum diye kendi kendime içerlenmistim. sonra starbucks'da evli bir arkadaşımla konuşurken "kanka evlilik çok güzel bir şey de hayatın kalmıyor. geçen çocukken izlediğim manganın son animesini yayınlamışlar onu izliyordum hayriye (ismini değiştirdim) gelip ya kaç yaşına geldin hala çizgi film izliyorsun deyip surat yaptı, izleyemedim. bilgisayarı açıp eskisi gibi cs atamıyorum sen hariç arkadaşlarımla dışarı çıkamıyorum a..k.." deyince kendi kendimi pozitif yönde motive ettim.
sıfır sorumluluk komşularla sıfır sorun politikası ve sadece kendi hayatıma odaklanmak... böyle devam.

kuzguncukdaki vişne'ye katılıyorum.

ilkokul arkadaşın da belki senin yerinde olmayı isterdi..
veya arkadaşın için iyi olanın senin için de iyi olacağının bir garantisi mi var?
senin için hangisinin daha iyi olduğunu,
hangisinin diğerine göre daha tercih edilesi olduğunu bilmen için öncelikle birini diğerine tercih etmenden ziyade iki ayrı hayatı da test etmen, yaşaman gerekiyor aslında.
o yüzden çok da emin olmaya gerek yok bence.

sonuçta evlenmek ve çoluğa çocuğa karışmak isteyenlerin bir çoğu da aslında konuya tam anlamıyla vakıf sayılmazlar. istedikleri şey neticede önceden deneyimledikleri bir şey değil. neyi istediklerini asıl sonradan öğrenecekler. anlatabiliyor muyum?
ki çoğu insan sonra dert sahibi olabiliyor. pişman olabiliyor. vah benim salak kafam bu iş hiç de benlik değilmiş diyenlerin oranı da az değil neticede.

sen oyun kovalamaya devam et kanka. dert etme bence. evli ol evli olma bence her şekilde değerli ve mühimsin bunu sakın unutma.