incil’in kısa bir özeti

bir lev nikolayeviç tolstoy kitabıdır.

tolstoy tepeden tırnağa düşünceye kesmiş bir yazardı. düşünmeden edemeyen ve bazen bu düşüncelerin ağırlığı altında ezilen ve bunalımlara giren büyük bir yazar. orta yaşlarda girdiği bir bunalım sonrası kaleme aldığı bu roman onun ya da başka insanların kurtuluşunu sağlamak için bir araçtır, ki son paragraflarda bu kurtuluşa bir örnek vereceğim.

bu kitap tıpkı nikos kazancakis’in yeniden çarmıha geriliş ve jose saramago’nun incil’deki ikinci isa romanları gibi incilin yeniden yorumlanması üzerine. yazar sadece isa peygambere odaklanarak yazmış kitabı. dört incili bir araya getirerek ve süzerek isa peygamberin hayat hikayesini yazmış aslında.

bunu yaparken de hurafelere, kilisenin nalıncı keseri gibi kendine yonttuğu gereksiz cümleleri ve mucizeleri kullanmamayı tercih edip saf bir yaşam öyküsü ortaya çıkarıyor yazar.

wittgenstein bir kitapçıda bu kitaba rast gelir dünya savaşı esnasında ve kitabın hayatını kurtardığını söyler ve ekler:

“ bu kitapla henüz tanışmamış birinin, kişi üzerinde bırakacağı etkiyi anlamasına imkan yok.”

benim üzerimde bu kadar büyük bir etki yapmadı kitap. sadece muhteşem bir roman olarak okudum.