inşallah maşallah eyvallah diyen ateist

benim bu ateist.
hoşuma gidiyor. dilime mi yapışır sanki? söyleyeyim gitsin modundayım.
hayırlı cumalar mesajı atmıyorum kimseye yalnız.*
(bkz: kültürel müslümanlık)

(bkz: ateizmde münafıklık)

bir sözden dinden çıkan müslüman varsa bir sözle dine giren ateist var mıdır hocam?

inşallah, maşallah ve eyvallah kelimelerinin yerine geçebilecek türkçe kelimelerden çoğu kişinin haberi olmadığı için ve aynı hissiyatı taşımadığı için alışkanlıktan ben de söylüyorum.

inşallahın kullanıldığı yerde umarım derim.
maşallahı gırgır dışında hiç kullanmam.
eyvallah eh. yerine bir sözcük bulayım onu da atarım dilimden.

karşımdaki kişiyi kırmamak adına benimde yaptığım eylemdir. ağız alışkanlığı da denilebilir.
saygı görmediğin bir.... (ne dicem la buraya) oluşuma, topluluğa yada inanca artık her ne ise... saygı göstermeye çalışmak ne kadar mantıklıdır bilinmez.
ama işin içerisinde emin olduğun, sevdiğin insanlar olunca bir miktar eğilip bükülmenin zararı olmayacağı düşüncesindeyim. kafi miktarda nezaket, ince düşünce iyidir.
selam ve patates kızartması ile.

kullansın yaw bizene, kasmayın çokta.

(bkz: tövbe estağfurullah)

inşallah maşallah artık dilimize oturmuş, dini anlamından çok kültürel olarak anlam ifade eden sözcükler.

ee ne var yani. yerçekimi, gece gündüz vs diyen dindar imanını mı kaybediyor ki, ateistin düşünsel yapısını kuşkulu yapsın.. deve sidiği içen arap şeyhi zırhlı mercedese binince allahının koruyuculuğuna güvenmediği için kafir mi oluyor. işte sen de tamamı gavur icadı malı olan aygıt ve yazılımlarla güya propaganda yapmaya çalışıyorsun, uydurup yarattığınız islam anlayışının keline merhem oluyor mu..

karşımızdaki kişiye saygımdan dolayı kullanırım onun inancı için değerli ifadeler ama karşımdaki ateist ise kullanamıyorum. bu kelimeler ne sizi dini çeker ne de ateistliğinize dokunmaz. bunları kullanmak sizi dinsel boyuta da ulaştırmaz. o kadar önemli şey varken bu gibi kelime takıntılı olmak kimseyi şekillendirmez. her şeyin başı saygı.

her inşallah, maşallah diyen müslümanların gerçek manada müslüman olmadığı gibi, ateistler kullandığında da müslüman olmazlar.

ben agnostiğim, ben de kullanıyorum. arkadaşlar, biz non-teistler (bir dine mensup olmayanlar, dinsizler) hiçbirimiz agnostik, ateist, deist olarak doğmadık. biz de müslümandık, bizim de çevremiz müslümanlarla çevriliydi. biz de kurban bayramında kurban kesilirken izledik. biz de sünnet olduk çocukken. biz de ramazanda oruç tuttuk. biz de namaz kılmaya çalıştık. fakat büyüdükçe sorguluyoruz ve fikirlerimiz değişebiliyor. biz de müslüman toplumda büyüdüğümüz için çevremizden duyduğumuz "maşallah", "inşallah" gibi kelimeleri kullanmak alışkanlık haline geliyor ve bu kelimelerin dilimizde alternatifi olmadığı için mecbur kullanıyoruz. eee o zaman siz de "selam" derken yahudilerin "şalom" kelimesini kullanmış oluyorsunuz, o zaman siz musevi misiniz? hayır, değilsiniz. o zaman biz de müslüman değiliz. siz de "selam" kelimesini alternatifi olmadığı için kullanıyorsunuz. bazıları "esenlikler" falan diyor bence o fazla kasıntı ya. o kadar kasmaya gerek yok kullan gitsin işte,

bu agiz aliskanligidir zaten. normal. olabilir.

bunu absürt bulan çok kişi oluyor. yabancılarda da çok rastladım. ateistseniz neden "god knows", "r.i.p. (rest in peace)" falan diyorsunuz diye soranlara denk gelmiştim.

ben dili zengin kullanmayı tercih ediyorum. allah korusun bile derim.

not: apateistim esasen ama bu kontekstte ateistlerle aynı/benzer değerlendirilebilirim.

ara ara yapan birisiyim. ama genel olarak "inşallah" yerine "umarım" kelimesini ya da "selamın aleyküm" yerine "merhaba" ve/ve ya "selam" demeyi tercih ederim. kullanımlar biraz da yerine göre değişiyor. arada nabza göre şerbet vermek gerekiyor.