insan aptallığının sınır tanımaması

en son labubu şeysinde artık emin olduğum şey.



popom gibi olan bu şeyler için akşamdan/geceden mağazalar önünde sıraya girip sabaha veya işte öğlene falan kadar kuyrukta beklemek.

labubu blind box'lardan nadir veya gizli bir labubu bebek çıkınca sanki piyangodan 5 milyon dolar kazanmış gibi sevinmek.

sıradan labubu çıkınca öfkeden deliye dönmek.

kıçındırık bir şeyin 10.000 dolara satılabilen bir ürününün olması.

yani troll bebekler vardı eskiden de onların bir albenisi vardı bari.

bu labubu denen şeylerin bir numarası da yok bence.

yani hadi diyelim ki müthiş bir dizayn. sonuçta zevk meselesi. bence bir numarası olmasa da diyelim ki var.

öyle bile olsa...

bir insan bir oyuncak figürünü hayatının merkezi yapar mı yahu?

yapabilir tabii. zira insan aptallığı sınır tanımaz.

ekleme: #3679896

insan zekasının sınır tanımaması durumunu da ortaya çıkarır. bu ürünü piyasaya sürenler ne para kırmıştır şimdi. akıllıların zengin olmak için, aptal insanlara ihtiyacı var. çok şükür onlardan da bolca var.

einstein :" iki şey sınırsızdır. biri uzay biri de aptallık."

bir sürü örnek verilebilir buna.

benim bu konudaki örneğim tavuk döner.

ya arkadaş! o lavaşı, o pis sosa bulayıp, o leş gibi sacda kızartıyorlar.
ondan sonra bir kepçe sos. ooooh yarasın.
patates koyuyor bir kepçe sos daha. ver allah'ım
sonra yeşillik koyuyor bir kepçe sos daha.
sonra avuç içi kadar yanmış, kurumuş tavuk döneri koyuyor bir kepçe sos daha.
ondan sonra bu vıcık vıcık dürümü millete veriyor, yiyen de bunu beğeniyor.

lan allah sizin belanızı versin. lan o yenir mi?
puuuu!

insan ve onun yaşamsal yolculuğu diye de tanım girilebilen başlık.

bahsi geçen oyuncakla bugün ikindide tanıştım. 12 yaşında ve 10 yaşında iki yeğenim var. arabada giderken bile lalubu sayıklıyorlardı.
bana sorarsan şımarıklık, benim çocuklarımda o yaşlarda böyle şımarıklıklar yaptılar.
rahmetli babaannem çecukluk sehlukluktur derdi.
aptallık yapmak şımarmak onların hakkı.

şu el kadar arkadaş 500 lira. bundan iki tane aldık. ben bugün mavi rimel sordum o da 500 liraydı. ben düşündüm ve rimeli almadım. siyah uygun bir rimel aldım.
çünkü canım o an aptallık yapmak istemedi.

alkole para veren aptal, sigara içen aptal, ayakkabıya 3 5 bin veren aptal, tatile giden aptal. ya hu siz ne kadar servet düşmanı, insanların harcadıkları paraları kendine dert edinen sevimsiz kimselersiniz be. birileri bişey yapmış ve ona para veren insanlar var. eee sizi geren ne bu noktada? sen vermezsen verme, almazsan alma tüketme gerekirse hiçbir şeyi ama tüketene "bunlar aptal yeaaa" demek hangi kafanın ürünü hiç anlamıyorum.

geçen bi ayakkabı aldım, meraklı bi tanıdığım atladı hemen kaç para verdin diye. söyledim hemen hesaplıyor kendince o paraya kaç çift ayakkabı alınacağını. ulan dana, benim keyfimin kahyası mısın sen, muhasebecim misin, ortağım mısın da oturmuş benim harcadığım para üzerinden beni yargılıyorsun! git sen o kadar ayakkabı al o parayla hatta öncesinde bi karnını da doyur da ağzın kokmasın. pis herif ya, bak yine sinirlendim.

çin'den bunu ithal etmeyi ilk düşünen kimsenin ''ya tutmazsa'' kaygısı olmuş mudur?

çok aptal bir gereksiz tüketim ürünü ve illa ki tüketicisi oluşuyor. bu da sinir yapıyor.