insana kendini aptal hissettiren şeyler

özel bir duruma gerek yok hiçbir şey yapmadan bile fazlasıyla aptalım.

beni tepkisiz sanıp, tepki göstermediğim insanların, ben tepki verince, bana tepki olarak neden buna tepki gösterdin dediklerini duyunca kendimi çok aptal hissediyorum.
evet anlaması zor.

bu entrymin 1008. entrym olması. 1008 nedir kardeşim? bin tane entry yazmak nedir? istersen beş yıl içinde bin tane yaz yine de çok fazla. böyle olmamalıydı...

ha bazılarınızı görüyorum işsiz imajından sıyrılmak adına entryleri silip 3-5 tane falan bırakmışsınız. öyle olmaz. delikanlı gibi herkes işsizliğini açık edecek. mesela artık olan oldu 1000 entrymi silip 50 taneye düşürsem neye fayda? kendi içimde kendim biliyorum durumun vehametini. sizi kandırabilirim ama kendimi asla.

duydum ki entry silmeye meyil ediyormuşsun, etme.

topluluk içinde* konuşurken ordan başka birinin lafı kesip alakasız bir şey söylemesi.

sana söylenen yalanı sonradan fark etmek. gecenin bi saatinde aniden bi aydınlanmaya gelen ulan ne aptalmışım hissi.

inanmak ve güvenmek.

kapıların yönünü tutturamamak.
pos cihazında kartı okuyacağın yeri bilememek

karşıdakinin borcunu ödemeyeceğini bildiğin halde borç vermek. o para gitti. geçmiş olsun.

ben bunu nasıl ona söylerim hissi. ağızdan dökülen harfleri ağza geri tepiştirememe telaşesi.

lisede okulu astığım bi gün hamzakoyda pinekliyorum. dalga sesleri eşliğinde bira sigara takılırken benim gibi okulu astığını düşündüğüm hoş bi kız takıldı gözüme. diktim gözümü bakıyorum bi an göz göze geldik ve 3 missisipi uzunluğunda göz kontağı kurunca gayri ihtiyari selam verdim. selamımı alınca da laf attım "nereye böyle ya bu sıcakta? gel otur bi soluklan" diye.

tanışıldı, laf lafı açtı, şen şakrak saatlerce sohbet edildi, numaralar alındı verildi ve olaysız dağınıldı. tabi kız güzel, etkilenmedim desem yalan olur. bi heyecan bastı beni arasam mı mesaj mı atsam, ne desem, buluşmaya mı çağırsam falan kafamın içinde binbir düşünce. böyle korkarak ve çekinerek bir iki gün geçti ve dayanamayıp yazdım sonra. mesajlaştık, inceden bi flört durumu da var ve aksiyon seven bünyem döküldü buna "senden hoşlaştım" diye. baktım benzer karşılık var yapıştırdım da çıkma teklifini.*

sözleştik buluştuk iskelede gittim ben iki dirhem bi çekirdek. heyecandan ellerim terliyo öyle bi gerilim bendeki. gördüm uzaktan oturuyo bi başına elinde telefon gözü yolda, ah dedim yaa kıyamam. o da benim kadar heyecanlı demek ki. selam verdim naber nasılsın lafa girmeye çalıştığımda sorgular gözlerle bana baktı bi. "yanlış anlamazsan bi arkadaşı bekliyorum, gider misin?" dedi. bi afalladım, ağzımdan geveleyerek "biz sözleşmiştik bugün ama" diye mırıldandım.

meğer seninki benden bir gün sonra başka birine daha vermiş numarasını ve benimkini kaydetme zahmetine bile girmemiş. beni o sanmışta gelmiş o gün oraya. ya kızın gözündeki hayal kırıklığına mı yanayım, kendi heyecanıma mı kızayım, o diğer elemana mı söveyim ne yapacağımı bilemez bi halde başı kesik tavuk gibi sağa sola dolandım bi kaç dakika. sonra da inek yalamış saçlarım, bir gece önceden parlattığım kunduralarım ve yoğun parfüm kokumla olay yerinden uzaklaştım.

doğrusunu bildiğin bir yalan için mühim değil deyip konuyu kapatmak.

anket yapılan yerler, başka bişey yapılamadığı, bilgi ve zeka eksiklikliği yüzünden sadece anket yapılabildiği ( çünkü anket her zaman yapılabilir) hissini uyandırdığından , orada olmak insanı aptal hissetirebilir.

mesajlarıma saatler sonra cevap yazan kişiye saniyeler içinde dönmek.