intihar cesaret midir yoksa korkaklık mı ikilemi

cesarettir. ne olacağını bilmediğin bir şeye balıklama atlamak gibi hani.

ikisi de değil; vazgeçmek.
ne zirveye ne de dibe oturtulabilir. cesaret olarak algılanacaksa bu anca aptal cesareti olabilir.
korkaklık olacaksa bu da daha çok belirsizliğe saplanmış olmasından ötürüdür.
çünkü ölüm belirli bir son. ama hayatın kesinliği yok.
yavaş yavaş ölmeye başlarsın sonra en içe kadar ölünce artık yaşamak istemezsin; umutların ölür, sevincin ölür, hevesin ölür, geleceğin ölür, ruhun ölür, diğer duygu ve hislerin de ölür, ölür ve en son sen de ölmek istersin. yaşamı arzulmak yerine ondan vazgeçip ölümü arzularsın.
tabi bu genel yoksa insanlar bazen berbat durumlara düşmemek için de intihar edebiliyor yani sürece çok bağlı değil de anlık bir olay.
bu konularda ölümü isteten kişi ve olaylara hep lanet ederim. çünkü hayatın sonsuz güzelliği varken hep çirkinliğini gösterenler var. insan kendinden ötürü ölmek istemez. bu hep dışarıdan neden olunabilecek bir şey. ve biz o insanları, nefes almalarına rağmen hayatta tutamıyorsak veya ellerinden tutamıyorsak (yapabileceğimiz hâlde) o zaman bize de lanet olsun diyorum. çünkü insan, normalde ölüme gitmekten çok hayatta kalmayı istemeli.
ve bir insanın baya içine edilmeli ki o artık nefes almak istemesin. imkansız sayılabilecek olaylar günümüzde normalleşiyor. normal ölümden çok intiharla ölenler varsa orada insanlıkta ölmüştür. bu aslında normal değil kıyametin kopması gibi hissettirmeli; çünkü o insanın içinde de kıyamet kopuyor ve kendini dünyadan siliyor!
bu başlığı açıp düşüncesinin bizler için ne anlam ifade ettiğini öğrenmek isteyen? veya kafasında bu olayın çarkını bir sağa bir sola döndüren umarım doğrunun durdurmak olduğunu anlar...

net olarak cesarettir. dilerim hiç kimse mecbur kalmaz.

daha önce intihar edenlerin deneyimlerini paylaştığı başlık.

intiharın tek başına belirli bir patterni yoktur. ilgi çekmek için yapanı da var, majör depresyon ile başa çıkamayıp gerçekleştireni de var. cesaret de diyemezsiniz korkaklık da acizlik de.

intihara meyilli olmak diye apayrı bir duygu durum vardır. planlar intiharını mesela. genel gözlemlere göre de son zamanlarını normalden fazla coşkulu geçirirler. ben sadece şuanda aklıma gelenleri yazabiliyorum mesela. kimisi kendisinde yaşamak için hiçbir sebep bulamayabilir. her şey artık boş geliyordur. bir de bunun histeri durumu var. cinnet getirmek dediğimiz durumla eşleştirebiliriz bunu. adam evine bakamıyor diye karısını çocuklarını öldürüp sonra kendisini öldürüyor gibi haberleri çok duymuşsunuzdur.

intihara dair bildiğim tek bir şey var o da eğer sevenleriniz varsa yıkıp geçiyorsunuz bu yüzden bencilliğe bir tık daha yakın görürüm o da sevenleriniz varsa eğer dediğim gibi.

t : herhangi bir ikilemin içine sokamayacağımız kadar karmaşık bir durumdur intihar.

korkak bir insanın yapacağı bir şey değil kesinlikle cesaret işi.
gözleri dönüyor resmen...

intihar etmek cesaret ister ama ölmek istemek kesinlikle korkaklıktır.

intihar bir kaçıştır. çözülemeyen problemden, çaresizlikten kaçış. güçsüzlük diyebiliriz ama korkaklık değildir. cesaret hiç değildir. cesur insan her şeye rağmen yaşamayı göze alabilmiş insandır.

doğru zamanda, doğru yerde ve kaybedecek bir şeyi kalmayan için cesarettir. hata olması için de başarısızlıkla sonuçlanması gerekir.

ikisi birden aslında. muhtemelen hayattaki sorunlarla baş etmek için var olan tüm yollar çok fazla cesaret ve dayanıklılık gerektiriyordur ve buna kendini adayamayacak kadar korkaktır kişi. ama aynı zamanda birçok insanın aksine bu yollarda düşe kalka ilerlemektensen oyundan çekilme cesaretini gösterebilecek kadar da yürekli. intiharı seçmek de yaşamayı seçmek de hem cesaret hem de korkaklıktır. ikisinin içinde de gençlikten ve yaşlılıktan bir ateş vardır.

intihar, cesaret, korku ve bezeri kavramların anlam ve öneminin yitirilip kaybedildiği bir bunalıma yenilgidir. kişi kendisine şah çekildiğini ve bir kurtuluş hamlesinin kalmadığını düşünmektedir.